تحلیل کیفی و مقایسه ای تکنولوژی های نوین آموزشی ( واقعیت مجازی، هوش مصنوعی و بازی وارسازی ) بر انگیزه یادگیری با تکیه بر نظریه های خود تعیین گری و ارزش انتظار

پیشرفت های چشمگیر در حوزه تکنولوژی های نوین آموزشی، پتانسیل بالایی برای تحول در فرآیند یاددهی – یادگیری و به ویژه افزایش انگیزه دانش آموزان فراهم آورده است. این پژوهش به منظور بررسی و تحلیل عمیق تاثیر تکنولوژی های نوین آموزشی—واقعیت مجازی (VR)، هوش مصنوعی (AI)، و بازی وارسازی بر انگیزه یادگیری دانش آموزان، رویکردی تحلیلی-کیفی و مقایسه ای را اتخاذ کرده است. با اتکا بر چارچوب های نظری برجسته مانند نظریه خودتعیین گری (SDT) و نظریه انتظار-ارزش، این تحقیق به دنبال شناسایی و مقایسه سازوکارهای مشخصی است که از طریق آن ها این فناوری ها قادر به تقویت یا تضعیف انگیزه درونی و بیرونی دانش آموزان هستند. مطالعه با استفاده از یک استراتژی نظام مند جستجوی ادبیات در پایگاه های علمی معتبر، مقالات مرتبط را گزینش نموده و با به کارگیری روش تحلیل کیفی موضوعی، داده های حاصل از مطالعات پیشین را به صورت عمیق مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. یافته های کلیدی حاصل از تحلیل تطبیقی نشان می دهند که هر یک از این تکنولوژی ها، از طریق مسیرهای متفاوتی به انگیزش یادگیرندگان یاری می رسانند؛ VR با فراهم آوردن تجربیات غوطه ورانه، حس شایستگی و ارتباط را تقویت می کند، AI با شخصی سازی مسیر یادگیری، خودمختاری را افزایش می دهد، و گیمیفیکیشن با بهره گیری از مکانیسم های انگیزشی بازی گونه، حس پیشرفت و رقابت سالم را ارتقا می بخشد. با این حال، چالش هایی چون حفظ انگیزه در بلندمدت، نیاز به طراحی دقیق رابط کاربری و محتوا، و مسائل مربوط به دسترسی پذیری نیز مورد شناسایی قرار گرفتند. این پژوهش با ارائه یک تحلیل مقایسه ای جامع و تفسیر یافته ها در پرتو مبانی نظری، ضمن برجسته نمودن نقاط قوت و ضعف هر رویکرد، پیشنهاداتی کاربردی برای طراحان آموزشی و پژوهشگران آینده ارائه می دهد تا بتوانند از پتانسیل این فناوری ها به بهترین نحو در جهت ارتقاء تجربه یادگیری دانشجویان بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی نوین ، انگیزه یادگیری ، واقعیت مجازی ، هوش مصنوعی ، بازی وارسازی ، آموزش ، دانش آموزان