بررسی ارتباط بین حافظه کاری، بازداری شناختی و انعطاف پذیری شناختی با اختلال یادگیری ریاضی (دیسکالکولیا) : یک مقاله مروری

اختلال یادگیری ریاضی (دیسکالکولیا) یکی از رایج ترین و در عین حال کم بررسی شده ترین اختلالات یادگیری خاص است که تاثیرات منفی قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، عزت نفس و آینده شغلی افراد مبتلا دارد. مطالعات اخیر نشان می دهند که نارسایی در برخی از مولفه های عملکرد اجرایی می تواند نقش مهمی در بروز و تداوم این اختلال داشته باشد. هدف از این مقاله مروری، بررسی و تحلیل یافته های پژوهشی پیرامون سه مولفه کلیدی شناختی حافظه کاری، بازداری شناختی و انعطاف پذیری شناختی و نقش آن ها در تبیین اختلال یادگیری ریاضی است. در این راستا، با مرور مطالعات معتبر داخلی و بین المللی، نشان داده می شود که کودکان دارای دیسکلکولیا معمولا در حافظه کاری به ویژه در پردازش و نگهداری همزمان اطلاعات عددی دچار ضعف هستند. همچنین، توانایی آن ها در مهار پاسخ های نامربوط (بازداری شناختی) و در تغییر راهبردهای ذهنی متناسب با نوع مسئله (انعطاف پذیری شناختی) نیز نسبت به همسالان طبیعی کاهش می یابد. این مولفه های شناختی نه تنها به صورت مستقل بلکه در تعامل با یکدیگر، می توانند پایه های شناختی اختلال ریاضی را تشکیل دهند. با توجه به یافته های موجود، درک عمیق تر از این فرایندهای شناختی می تواند به شناسایی زودهنگام کودکان در معرض خطر و طراحی مداخلات شناخت محور موثر منجر شود. در پایان، پیشنهادهایی برای پژوهش های آینده و کاربردهای آموزشی و درمانی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دیسکلکولیا ، حافظه کاری ، بازداری شناختی ، انعطاف پذیری شناختی ، عملکرد اجرایی ، اختلالات یادگیری