بخش چهارم هیات هویت و احساس تعلق

هویت فرهنگی یک جامعه بر اساس عقاید و ارزشهای اجتماعی آن شکل می گیرد. در جامعه مذهبی شیعه، بخشی از هویت فرهنگی و اجتماعی افراد آن در طول تاریخ براساس سنتها و هنجارهای رایج و مرسوم در گروه ها و تشکل های مذهبی (دسته ها هیات ها) شکل گرفته و به هویتی اجتماعی_تاریخی تبدیل شده است. مقاله حاضر با استفاده از انواع اسناد و مدارک تاریخی، داده های حاصل از تجربه زیسته، مصاحبه های تاریخ شفاهی و تحقیقات عمیق میدانی و به روش توصیفی_تحلیلی، در پی آن است تا با تبیین روند شکل گیری هیات های مذهبی در اصفهان، به معرفی نقش ها و جایگاه های خاص باورمندان شیعه در هیات های مذهبی پرداخته، هویت های اجتماعی_تاریخی شناخته شده و مورد تایید جامعه را مورد بررسی قرار دهد. فرضیه اصلی آن است که ارزشها و عقاید شیعیان درباره اهل بیت عصمت و طهارت و شکل گیری هنجارها و سنن و رسوم تاریخی، هویت های اجتماعی دیرپا با پیشینه ی تاریخی طولانی را به وجود آورده است. نتایج تحقیق نیز نشان می دهند نقش های موجود در هیات ها مانند میاندار علمدار، طوق دار، علم کش و طول کش از اعتبار و مقبولیت ویژه نزد مردم برخوردار بوده و به تدریج به هویت های جدید اجتماعی تبدیل شده اند.

کلیدواژه ها:

هویت ، هویت فرهنگی ، هویت اجتماعی ، تاریخ تشیع ، عزاداری ، هیات های مذهبی