الگوی توزیع خدمات از دیدگاه شهروندان موردشناسی: شهر کرمان

ایجاد تعادل بین توسعه ی سیمای فیزیکی شهر، برابری در فرصت ها، خدمات اساسی و توجه مضاعف به نواحی پیرامونی شهری، حکایت از توسعه ی پایدار دارد. توزیع خدمات باید به گونه ای باشد فرصتدسترسی برابر برای همگان وجود داشته باشند. مدیریت شهری با شناخت الگوی توزیع فعلی خدمات، بهتر می تواند به برنامه ریزی بپردازد و الگوهای قبلی را تعدیل نماید. پژوهش حاضر به بررسی دسترسی بهخدمات شهری از دیدگاه شهروندان در نواحی شهر می پردازد. بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و از طریق پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته است نتایج تحلیل واریانس بین گروهی نشان داد قابلیت دسترسی به خدمات در نواحی مختلف شهر، نابرابر است و بین دسترسی شهروندان به خدمات (زباله ها و پسمانده ها،بهداشت، فضا سازی،خدمات تفریحی و سرگرمی، امکانات و فعالیت های عمرانی)، در نواحی مختلف شهری تفاوت میانگین در سظح معناداری وجود دارد تحلیل الگوی توزیع خدمات از دیدگاه شهروندان حکایت از دسترسی بیشتر بهخدمات در ناحیه ی مرکزی و دسترسی کمتر در ناحیه ی پیرامونی شهر دارد ولی بین میانگین دسترسی شهروندان به خدمات (حمل و نقل و میادین تره بار و بازارچه های میوه) در نواحی مختلف شهری تفاوتی وجود ندارد

کلیدواژه ها:

خدمات ، الگوی توزیع و نواحی شهری