مطالعه تطبیقی قراردادهای سرمایه گذاری در بانکهای ایران و انگلستان

یکی از بارزترین اعمالی که بانکها انجام می دهند و می توان آن را به عنوان یکی از منابع اصلی آنها به شمار آورد و در رونق اقتصادی هر کشوری سهم به سزائی را ایفاء می کند پذیرش سرمایه های اشخاص به صورت سپرده های پس انداز جاری و مدت دار است. از این رو مهم است انواع سپرده ها و ماهیت هر یک از آنها از نظر حقوقی مورد ارزیابی قرار گیرد تا این تعامل بین بانک و مشتریان بدون دغدغه خاطر برای افراد متشرع صورت پذیرد و همچنین حقوقدانان نیز در تطبیق این سپرده ها، بر عقود اسلامی و آثار مترتب بر آن به نتایج مطلوب و روشنی برسند. هدف از انجام این تحقیق بررسی ماهیت سپرده های بانکی از منظر حقوق ایران و انگلستان می باشد. از این منظر پس از بررسی مبانی نظری انواع سپرده ها سود تسهیلات و ... مورد بررسی قرار می گیرد و موضع هر یک از دو نظام حقوقی در امور بانکی به بحث گذاشته می شود. پس از بررسی نظام بانکی انگلستان مشخص گردید که نظام بانکی ایران به علت بافت سنتی عدم هماهنگی با آخرین استانداردهای جهانی و عدم اتخاذ و اجرای سیاستهای راهبردی با آسیبهای عدیده ای مواجه می باشد؛ چرا که تعارضات موجود میان قوانین حاکم بر نظام بانکی همچون قانون پولی و بانکی کشور مصوب ۱۳۵۱ و قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب ۱۳۶۲ که اولی مبتنی بر اصول لیبرال (ربوی) و دیگری متکی بر الگوی بانکداری اسلامی (غیر ربوی) می باشد، نشانگر عدم انطباق کامل مفاد قوانین مذکور با یکدیگر است. علاوه بر این سیاستهای رقابتی در نظام پولی و بانکی کشور جایگاه مناسبی ندارد و بانک مرکزی به دنبال تامین ثبات بانکی در شرایط نامناسب نظام اقتصادی کشور است.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری ، قرارداد بانکی ، حقوق ایران ، حقوق انگلستان