مطالعه کارآیی ترکیب ولگرو® مس + روی (WELGRO® Cu+Zn) در کنترل بیماری بلاست برنج در شرایط مزرعه

بیماری بلاست ناشی از قارچ Pyricularia oryzae Cavara به عنوان خسارت زاترین بیماری ارقام محلی برنج در شمال کشور محسوب می شود و مدیریت شیمیایی آن از اولویت ویژه ای برخوردار می باشد. در این تحقیق، کارآیی سه نسبت نیم، یک و دو کیلوگرم در هکتار ترکیب ولگرو® (حاوی ۵/۳۴% مس و ۳/۳۷% روی) در کنترل بیماری بلاست در مقایسه با قارچ کش ثبت شده تری سیکلازول (WP ۷۵%) به نسبت نیم کیلوگرم در هکتار در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در شهرستان های آستانه اشرفیه و رشت مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، نشاء رقم حساس هاشمی به فاصله ۲۰×۲۰ سانتی متر در کرت هایی به ابعاد ۴×۵ متر کشت شدند. با مشاهده اولین علائم بیماری در منطقه برای بلاست برگ و پس از ظهور کامل خوشه ها برای بلاست گردن و خوشه سمپاشی انجام شد. در تیمار شاهد روی گیاهان آب پاشیده شد. درصد آلودگی به بیماری بلاست برگ و خوشه به ترتیب دو هفته پس از اولین سمپاشی و یک هفته قبل از برداشت محصول ارزیابی شد. نتایج نشان داد که نسبت دو کیلوگرم در هکتار ترکیب ولگرو® نه تنها نسبت به شاهد سبب کاهش معنی دار بیماری بلاست برگ، بند، گردن و خوشه به میزان ۷۰/۵۸، ۰۵/۲۹، ۱۱/۴۳ و ۵/۴۳ درصد در شهرستان آستانه اشرفیه و ۷۷/۲۵، ۲۲/۲۴، ۴۴/۳۸ و ۴۱/۸ درصد در شهرستان رشت شد. کارآیی نسبت دو کیلوگرم در هکتار ترکیب ولگرو® در کنترل بیماری بلاست و عمکرد و اجزاء عملکرد، بسیار نزدیک به نسبت نیم کیلوگرم در هکتار قارچ کش تری سیکلازول بود. اما باید به این نکته توجه کرد نتایج پژوهش حاضر در شرایطی حاصل شد که شدت بیماری بلاست در مزرعه آزمایشی در حالت طغیانی نبود و اگر بیماری در حالت اپیدمی قرار گیرد، نه تنها نسبت دو کیلوگرم در هکتار ترکیب ولگرو، بلکه قارچ کش تری سیکلازول با نسبت نیم کیلوگرم در هکتار نیز گزینه مناسبی برای کنترل بیماری بلاست نیست. از این رو در شرایط عدم پیش بینی طغیان بیماری می توان از ترکیب ولگرو® در تناوب با سایر قارچ کش های توصیه شده در کنترل بیماری بلاست و همچنین در تولید برنج ارگانیک استفاده کرد. کاربرد این ترکیب علاوه بر کنترل بیماری بلاست می تواند سبب تاخیر در بروز مقاومت به سایر قارچ کش های شیمیایی نیز شود.

کلیدواژه ها:

کنترل شیمیایی