بررسی پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس رضایت زناشویی در افراد متاهل

مقدمه و هدف: زندگی زناشویی یکی از مهم ترین و پیچیده ترین عرصه های روابط انسانی است که کیفیت آن تاثیر مستقیم بر سلامت روان، رضایت فردی، رفاه اجتماعی و حتی سلامت جسمانی زوجین دارد. به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس رضایت زناشویی در افراد متاهل پرداخت.روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل تمامی زوجین دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند که بنا بر استعلام تعداد ۴۵۰ زوج شناسایی شد. نمونه ی مورد مطالعه با توجه به پژوهش های پیشین شامل ۴۵ زوج از اعضای جامعه آماری بود. روش نمونه-گیری در این پژوهش، نمونه گیری در دسترس بود. پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) و صمیمیت زناشویی ویرینگ (۱۹۸۳) برای گردآوری داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که رضایت زناشویی به طور معناداری پیش بینی کننده ی صمیمیت زناشویی می باشد (۰۰۱/۰ P< و ۳۱/۰- =B). همچنین این نتایج نشان می دهد که حدود ۹ درصد از واریانس صمیمیت زناشویی توسط رضایت زناشویی تبیین می شود. نتیجه گیری: به طور کلی، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که رضایت زناشویی نقش موثری در پیش بینی صمیمیت زناشویی دارد و افزایش رضایت زوجین می تواند به شکل گیری روابط عاطفی نزدیک تر و تعمیق احساس نزدیکی و اعتماد متقابل منجر شود. هرچند رضایت زناشویی تنها بخشی از واریانس صمیمیت را توضیح می دهد، اما تاثیر قابل توجهی بر کیفیت تعاملات، مهارت های ارتباطی و پایداری رابطه دارد. این نتایج اهمیت توجه به ارتقای رضایت در برنامه های مشاوره ای و آموزشی زوجین را نشان می دهد و بیانگر این است که بهبود رضایت زناشویی نه تنها سلامت روانی و عاطفی زوجین را ارتقا می دهد، بلکه زمینه ساز صمیمیت پایدار و رضایت بلندمدت در زندگی مشترک خواهد بود.

کلیدواژه ها:

صمیمیت زناشویی ، رضایت زناشویی ، زوجین دانشجو