تحلیل روان شناختی موانع پذیرش فناوری نوین در میان معلمان مدارس دولتی

پذیرش فناوری های نوین در محیط های آموزشی به ویژه در مدارس دولتی، تنها به عوامل فنی و دسترسی به ابزار محدود نمی شود، بلکه به شدت به نگرش ها، باورها و شرایط روان شناختی معلمان وابسته است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل موانع روانی و ذهنی موثر بر به کارگیری فناوری در میان معلمان مدارس دولتی ایران انجام شده است. در این مطالعه تلاش شده تا ابعاد کمتر مورد توجه مانند اضطراب فناورانه، ترس از تضعیف جایگاه حرفه ای، کمبود اعتماد به نفس فناورانه و مقاومت در برابر تغییر مورد بررسی قرار گیرد. یافته ها نشان می دهد که حتی در شرایطی که زیرساخت های نسبی و تجهیزات آموزشی فراهم است، موانع روان شناختی می توانند عامل اصلی در کاهش تمایل معلمان به استفاده از فناوری باشند. علاوه بر این، باورهای حرفه ای معلمان نسبت به نقش خود در کلاس، دیدگاه آن ها نسبت به عدالت آموزشی و نگرش به یادگیری مادام العمر از جمله عواملی اند که به طور مستقیم بر میزان پذیرش یا مقاومت در برابر فناوری اثر می گذارند. نتایج پژوهش بیانگر اهمیت توجه به ابعاد ذهنی و روانی در کنار سیاست های فنی و تجهیزاتی است؛ زیرا بدون ایجاد احساس امنیت روانی و تقویت خودکارآمدی معلمان، هیچ برنامه فناورانه ای در مدارس به طور کامل به نتیجه نخواهد رسید. در نهایت، پژوهش حاضر پیشنهادهایی عملی برای توانمندسازی روانی معلمان، ایجاد شبکه های حمایتی، ساده سازی ابزارها و توجه به عدالت آموزشی ارائه می دهد که می تواند به افزایش کارآمدی فناوری در مدارس دولتی منجر شود.