بررسی ارتباط میان سواد رسانه ای والدین و میزان استرس تحصیلی دانش آموزان

رشد روزافزون رسانه های نوین و گسترش حضور خانواده ها در فضای دیجیتال، تاثیرات عمیقی بر فرآیندهای تربیتی و آموزشی بر جای گذاشته است. در این میان، یکی از موضوعات مهم، نقش والدین در مدیریت مصرف رسانه ای و اثر آن بر وضعیت روانی و تحصیلی دانش آموزان است. پژوهش حاضر با تمرکز بر محیط آموزشی ایران، به بررسی ارتباط میان سواد رسانه ای والدین و میزان استرس تحصیلی دانش آموزان می پردازد. استرس تحصیلی به عنوان یکی از عوامل بازدارنده در یادگیری و رشد تحصیلی، نه تنها بر کیفیت آموزش بلکه بر سلامت روانی دانش آموزان نیز اثر مستقیم دارد. یافته های نظری و پیشینه پژوهش نشان می دهد که والدینی که توانایی تحلیل و ارزیابی پیام های رسانه ای را دارند، کمتر تحت تاثیر تبلیغات آموزشی یا مقایسه های غیرواقعی قرار می گیرند و در نتیجه فشار روانی کمتری به فرزندان خود وارد می کنند. در مقابل، والدینی که فاقد مهارت های رسانه ای هستند، ممکن است ناخواسته فضای خانه را به محیطی پرتنش و اضطراب آور تبدیل کنند. این مطالعه با رویکرد توصیفی تحلیلی، اهمیت ارتقای سطح سواد رسانه ای والدین را به عنوان راهبردی عملی و قابل اجرا در کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان تبیین می کند. بر اساس بررسی های انجام شده، ارتقای آگاهی والدین نسبت به محتوای رسانه ای و ایجاد تعامل سازنده میان خانه و مدرسه می تواند منجر به تقویت سلامت روانی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان شود. بنابراین، توجه نظام آموزشی و نهادهای فرهنگی به آموزش سواد رسانه ای والدین ضرورتی فوری و اجتناب ناپذیر است که آثار آن فراتر از سطح فردی، در ارتقای کیفیت کل نظام آموزشی کشور نیز نمایان خواهد شد.