بررسی چالش ها و ظرفیت های ادغام هوش مصنوعی در یادگیری دانش آموزان در نظام آموزشی

ادغام هوش مصنوعی در نظام آموزشی، یکی از مهم ترین و در عین حال پیچیده ترین تحولات پیش روی تعلیم و تربیت مدرن است. این فناوری با ظرفیت های بی بدیل خود در شخصی سازی، تطبیق پذیری و تحلیل داده ها، این پتانسیل را دارد که فرآیند یادگیری دانش آموزان را از بنیان دگرگون کرده و بر بسیاری از محدودیت های آموزش سنتی فائق آید. با این حال، تحقق این ظرفیت ها مستلزم شناسایی و مدیریت مجموعه ای از چالش های عمیق فنی، پداگوژیکی، اخلاقی و سیستمی است. این مقاله مروری به بررسی جامع این چشم انداز دوگانه می پردازد. از یک سو، ظرفیت های هوش مصنوعی برای ایجاد مسیرهای یادگیری منحصربه فرد برای هر دانش آموز، ارائه بازخوردهای فوری و هوشمند، تسهیل دستیابی به یادگیری در حد تسلط، و فراهم آوردن تجربیات یادگیری تعاملی و جذاب مورد تحلیل قرار می گیرد. این پتانسیل ها نویدبخش آموزشی کارآمدتر، عادلانه تر و انگیزشی تر هستند. از سوی دیگر، چالش های کلیدی پیش روی نظام آموزشی در این مسیر، از جمله خطر تشدید نابرابری از طریق شکاف دیجیتال، نگرانی های حیاتی در مورد حریم خصوصی و امنیت داده های دانش آموزان، مسئله سوگیری های الگوریتمی، و لزوم بازنگری اساسی در زیرساخت ها، برنامه های درسی و صلاحیت های معلمان، به تفصیل بررسی می شود. این پژوهش با ارائه یک تحلیل متوازن، به دنبال ایجاد یک درک عمیق از پیچیدگی های این تحول است تا به سیاست گذاران و دست اندرکاران آموزشی در اتخاذ رویکردی راهبردی، مسئولانه و انسان محور برای بهره برداری از ظرفیت ها و مدیریت چالش های هوش مصنوعی کمک کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری دانش آموزان ، نظام آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده ، چالش های فناوری آموزشی.