نقش پاسخ دهی به نیازهای فردی دانش آموزان در کاهش ترک تحصیل

هدف این پژوهش بررسی نقش پاسخ دهی به نیازهای فردی دانش آموزان در کاهش ترک تحصیل بود تا با شناسایی پیامدهای مثبت این رویکرد، راهکارهای موثر برای ارتقاء ماندگاری تحصیلی ارائه شود. تحقیق حاضر به روش مروری انجام شد و برای گردآوری داده ها از جستجو در پایگاه های علمی معتبر با کلیدواژه های مرتبط استفاده گردید. معیار انتخاب منابع، ارتباط مستقیم با موضوع، کیفیت علمی و وضوح روش شناسی بود. یافته ها نشان داد که شناسایی و پاسخ دهی به نیازهای فردی – اعم از آموزشی، روان شناختی و اجتماعی – ارتباط معناداری با کاهش افت تحصیلی دارد. مهارت های آموزشی و ارتباطی معلمان، فضای یادگیری حمایتی، نظام مدیریتی فردمحور و مداخلات روانی–اجتماعی از جمله عوامل موثر بر موفقیت این رویکرد بودند. بررسی تطبیقی با تحقیقات پیشین نیز نشان داد که توجه به شرایط و توانایی های شخصی دانش آموزان، احساس تعلق و اعتماد به مدرسه را افزایش داده و تمایل به ماندن در نظام آموزشی را تقویت کرده است. نتیجه گیری کلی پژوهش تاکید کرد که اجرای نظام مند پاسخ دهی فردی در مدارس، همراه با حمایت مدیریتی، آموزشی و خانوادگی، می تواند به عنوان یکی از ابزارهای اصلی کاهش ترک تحصیل عمل کند.

کلیدواژه ها:

ترک تحصیل ، نیازهای فردی دانش آموزان ، آموزش فردمحور ، مداخلات روانی–اجتماعی ، مدیریت مدرسه