بازتاب نظریه آفرینش جان لنگ در منظر معماری معاصر

این مقاله به بررسی تاثیر نظریات جان لنگ در شکل دهی به درک معاصر از رابطه انسان و محیط در معماری می پردازد. با تاکید بر رویکرد انسان شناختی به طراحی لنگ بر اهمیت درک، رفتار نیازهای روانشناختی و اجتماعی کاربران در فرایند خلق فضا تاکید می ورزد و از این منظر، معماری را از یک فعالیت صرفا زیبایی شناختی به حوزه ای کاربردی و انسان محور ارتقا می بخشد. نظریات او، به ویژه در مورد انعطاف پذیری و قابلیت تطبیق پذیری، فضاها به طراحان کمک می کند تا محیطهایی پویا و پاسخگو به نیازهای متغیر انسانی خلق کنند. این رویکرد نه تنها بر کارایی فیزیکی فضاها بلکه بر کیفیت زندگی، حس تعلق و شکل گیری هویت افراد نیز تاثیرگذار است. در معماری معاصر این اصول در طراحی های مبتنی بر شواهد و تحقیقات کاربری بازتاب یافته و به خلق فضاهایی کمک می کند که با واقعیت های اجتماعی و رفتاری انسان ها هم راستا هستند. در نهایت ماندگاری اندیشه های لنگ در معماری امروز، نشان دهنده ضرورت توجه پایدار به بعد انسانی در تمامی جنبه های طراحی محیطی است.

کلیدواژه ها:

طراحی محیطی ، ح مکان ، هویت ، معماری معاصر