تاثیر بازی های مبتنی بر جنبه های روانشناختی، ادراکی-رشدی و اجتماعی بر مسئولیت پذیری اجتماعی، اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر بازی­های مبتنی بر جنبه­های روانشناختی، ادراکی-رشدی و اجتماعی بر مسئولیت پذیری اجتماعی، اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی­های یادگیری بود. این مطالعه نیمه تجربی با طرح دوگروهی به شیوه قبل، بعد و پیگیری بود که بر روی ۳۰ دختر پایه پنجم که دارای اختلال ریاضی بودند، در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مدارس ابتدایی شهر بیرجند انجام گردید. مداخله ۸ جلسه­ای با دستورالعمل انتخاب شده از کتاب چهل بازی­ آپارتمانی نظام آبادی و پیشیاره و با در نظر گرفتن اصل جنبه­های روانشناختی، ادراکی-رشدی و اجتماعی صورت گرفت. برای گروه کنترل مداخله­ای انجام نگردید. داده­ها با استفاده از پرسشنامه مسئولیت­پذیری کردلو (۱۳۸۹) و پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر (۱۹۸۰) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (۱۹۹۹) در سه مرحله قبل، بعد و سه هفته بعد جمع آوری شدند و با استفاده از آمار توصیفی مانند میانگین، فراوانی و انحراف معیار و آما استنباطی مانند آنالیز واریانس تک متغیره در نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ در سطح معناداری ۰۵/۰ p<تجزیه وتحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که بعد از مداخله، بهبود معناداری در نمرات مسئولیت­پذیری اجتماعی، اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی دانش­آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به دست آمد (۰۰۱/۰P<). این مطالعه اهمیت استفاده از مداخلات توام با بازی­های مبتنی بر جنبه­های روانشناختی، ادراکی-رشدی و اجتماعی در بهبود مسئولیت­پذیری اجتماعی، اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی دانش­آموزان دارای ناتوانی­های یادگیری را آشکار ساخت. لذا، پیشنهاد می­گردد تا این­گونه مداخلات در برنامه­های آموزشی مدارس موردتوجه مدیران، معلمان و مشاوران روانشناختی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، اضطراب امتحان و خودکارآمدی ، ناتوانی های یادگیری