آموزش فنی و مهندسی در ایران

آموزش نوین مهندسی در ایران، در نه دهه ای که از آغاز آن می گذرد، فرازوفرودهایی را پشت سر گذاشته است. ازجمله تغییرات آن گسترش بی سابقه آموزش مهندسی است که از دهه ۸۰ شمسی آغاز شد و در ۱۳۹۰ به اوج خود رسید. بررسی افزایش تعداد دانشجویان در کنار درصد بالای دانش آموختگان مهندسی سوال هایی را طرح می کند؛ ازجمله: آموزش مهندسی در کشور به کجا می رود و چه فردایی دارد؟ نیاز امروز و فردای صنعت کشور به دانش آموختگان مقاطع فنی و مهندسی چقدر است؟ اعتلای آموزش مهندسی در گرو شناسایی چالش های آن و طرح راهکارهای غلبه بر آنهاست؛ امری که تنها با پژوهش های سامان یافته امکان پذیر است. در مقاله پیش رو، دستاوردهای پژوهشی درخصوص آموزش مهندسی ایران را، در سال تحصیلی پیش از آغاز همه گیری کرونا (۹۶ _ ۱۳۹۵)، بررسی کرده ایم. بدین منظور، ضمن ارائه آمارهای مربوط به ارکان آموزش مهندسی در سال بررسی شده، چالش های آموزشی عمده شناسایی آنها و راه کارهای برون رفت از آنها را بیان کرده ایم.

کلیدواژه ها:

آموزش فنی و مهندسی ، دانش آموختگان ، مراکز آموزشی ، هیئت علمی ، ایران