مدلسازی ناوگان محدود حمل و نقل سیمان وتخصیص آن به تقاضاهای رتبه بندی شده

حمل و نقل یکی از اجزای لاینفک زنجیره تامین می باشد که در بخش توزیع محصول نقش پررنگی را ایفا میکند.این نقش زمانی تاثیرش را بیشتر آشکار خواهد کرد که، مانند سیمان، هزینه حمل نسبت به ارزش کالا قابل توجهباشد. در حال حاضر ایران به یکی از قطب های اصلی تولید سیمان در دنیا تبدیل شده است که متاسفانه به دلیل ضعیف بودن ساختار ناوگان حمل و مستقل عمل کردن آن، به مهمترین چالش در توزیع سیمان منجر شده است. عدم وابستگیو تعهد ناوگان حمل به شرکتهای سیمانی، عدم تحویل به موقع ناشی از کمبود ناوگان در برخی مسیرها و فصول، منجر به نارضایتی مشتریان وحتی از دست دادن بخشی از بازار و یا عدم امکان توسعه بازار می گردد. یکی از تفاوت های بارز حمل و نقل در ایران با کشورهای توسعه یافته، عدم امکان بهره وری کامل از ناوگان حمل و نقل یعنی راننده محور بودنکامیون های حمل، می باشد. این پژوهش با در نظر گرفتن مفروضاتی چون راننده محور بودن کامیون ها، تبیین ناوگان حمل بر اساس شرایط فعال ترین کامیون های فعلی ناوگان، ترتیب اهمیت تقاضاهای شرکت سیمان، مدلی بر این مبناارائه نموده است. این مدل با پیش فرض وابستگی میان فعال ترین کامیون های ناوگان حمل فعلی و شرکت سیمان، تقاضاهای هفتگی را به ناوگان حمل تخصیص داده و سعی در حداقل کردن میزان تاخیر در پاسخگویی به تقاضا و افزایش بهره وری از ناوگان حمل تبیین شده نموده است. در انتها مدل ارائه شده بر مبنای وضعیت فعلی، با دو مدل عدمداشتن محدودیت در مسیرهای مختلف کامیون ها و مدل تک مسیره بودن کامیون ها، مقایسه و نتایج آن ارائه شده است.