اثر آموزش تنظیم هیجان بر کاهش استرس و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. این مطالعه از طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل استفاده کرد. جامعه آماری پژوهش، ۱۰۸ دانش آموز دختر پایه پنجم دبستان شهید سیادتی رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بودند. از این میان، ۳۶ نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۸=n) و کنترل (۱۸=n) گمارده شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استرس (لاویبوند و لاویبوند، ۱۹۹۵) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی (فام و تیلور، ۱۹۹۰) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل گردید. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه در معرض مداخله آموزش تنظیم هیجان بر مبنای مدل گراس (۲۰۰۲) قرار گرفت. داده ها پس از تایید نرمال بودن توزیع با آزمون شاپیرو-ویلک، از طریق تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان تاثیر معناداری بر کاهش استرس و افزایش عملکرد تحصیلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل داشته است (۰۰۱/۰P˂). یافته های این پژوهش حاکی از آن است که می توان از راهبردهای تنظیم هیجان به عنوان یک مداخله موثر روانشناختی-آموزشی برای بهبود سلامت روان و ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان بهره برد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، استرس ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان.