کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری و راهکارهای کاهش تخلفات ساختمانی

تخلفات ساختمانی از جمله مشکلات اساسی مدیریت شهری در ایران محسوب می شود که موجب ناهنجاری های کالبدی، کاهش کیفیت زندگی شهری و نقض ضوابط شهرسازی می گردد. کمیسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری ها به عنوان مرجع قانونی رسیدگی به این تخلفات، جریمه های مالی را به عنوان یکی از ابزارهای کنترلی اعمال می کند. این پژوهش با هدف بررسی میزان تاثیر این جریمه ها بر کاهش تخلفات ساختمانی و تحلیل چالش های اجرایی مرتبط با آن انجام شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که هرچند جریمه های مالی در برخی مناطق و در کوتاه مدت نقش بازدارنده ای ایفا کرده اند، اما در بسیاری از موارد، به دلیل ناکافی بودن مبالغ جریمه در مقایسه با ارزش اقتصادی تخلف، طولانی بودن فرآیند رسیدگی و وابستگی برخی شهرداری ها به درآمدهای حاصل از این جرایم، اثربخشی آن ها کاهش یافته است. دشواری در وصول جریمه ها، ناهماهنگی میان نهادهای مرتبط، ضعف در نظارت های پیشگیرانه و عدم اجرای قاطع آراء نیز از دیگر عواملی است که موجب شده کارایی این ابزار در مدیریت تخلفات ساختمانی محدود شود. در این پژوهش، راهکارهایی برای بهبود عملکرد کمیسیون ماده ۱۰۰ پیشنهاد شده است که شامل افزایش میزان جریمه ها متناسب با ارزش اقتصادی املاک و نوع تخلف، بهبود ضمانت های اجرایی برای وصول جریمه ها، کاهش وابستگی مالی شهرداری ها به این درآمدها، تقویت نظارت های پیشگیرانه و اصلاح فرآیندهای اداری و قانونی مربوط به صدور پروانه های ساختمانی است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که جریمه های مالی به تنهایی نمی توانند به عنوان ابزاری پایدار و موثر برای کنترل تخلفات ساختمانی مورد استفاده قرار گیرند، بلکه باید در کنار سیاست های نظارتی، اصلاحات قانونی و اقدامات فرهنگ سازی به کار گرفته شوند تا کارایی لازم را داشته باشند. ازاین رو، اتخاذ یک رویکرد چندجانبه می تواند تاثیرگذاری این جریمه ها را افزایش داده و به مدیریت موثرتر تخلفات ساختمانی در شهرهای ایران کمک کند.

کلیدواژه ها:

کمیسیون ، ماده۱۰۰ ، کمیسیون ماده ۱۰۰ ، تخلفات ، تخلفات ساختمانی