بررسی رابطه بین اضطراب ریاضی و باورهای ریاضی دانشجو معلمان آموزش ابتدایی بر اساس دیدگاه ساخت گرایی: مطالعه موردی دانشگاه فرهنگیان

اضطراب ریاضی یکی از عوامل روان شناختی موثر بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان و حتی دانشجو معلمان در فرآیند آموزش و یادگیری است. باورهای ریاضی، که شامل نگرش ها، ادراک ها و تلقی فرد از ماهیت و کاربرد ریاضی می شود، نقشی کلیدی در شکل دهی انگیزش و رفتار یادگیرنده دارند. این پژوهش با رویکرد ساخت گرایی، به بررسی رابطه بین اضطراب ریاضی و باورهای ریاضی دانشجو معلمان آموزش ابتدایی پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجو معلمان رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۵ بوده و نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده شامل پرسشنامه استاندارد اضطراب ریاضی و پرسشنامه باورهای ریاضی بر اساس مبانی ساخت گرایی بود. داده ها با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی شدند. یافته ها نشان داد بین اضطراب ریاضی و باورهای مثبت نسبت به ریاضی رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ به طوری که افزایش اضطراب ریاضی با کاهش باورهای مثبت و افزایش باورهای منفی همراه است. نتایج این مطالعه بر اهمیت طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر ساخت گرایی و کاهش اضطراب ریاضی در دوره های تربیت معلم تاکید دارد و می تواند به بهبود کیفیت آموزش ریاضی در دوره ابتدایی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، باورهای ریاضی ، ساخت گرایی ، دانشجو معلمان آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان