ارتباط هایپراوریسمی با شدت درگیری عروق کرونر در بیماران با سندرم حاد کرونری

مقاله پژوهشی مقدمه: با توجه به اینکه ارتباط افزایش اسید اوریک سرم ب عنوان یک ریسک فاکتور مرتبط با بیماری های قلبی- عروقی هنوز بطور قطع مشخص نیست. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ی هایپراوریسمی با شدت درگیری عروق کرونر در بیماران با سندرم حاد کرونری صورت گرفته است. روش ها: مطالعه ی مقطعی حاضر بر روی ۱۱۴ بیمار مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی مراجعه کننه به درمانگاه قلب و بخش اورژانس بیمارستان خورشید اصفهان صورت گرفته است. در بدو ورود به مطالعه اطلاعات پایه و کلینیکالی آنان نظیر سن، جنسیت، بیماری های زمینه ای، شدت درگیری عروق کرونری و تعداد رگ های درگیر ثبت شد. همچنین ابتلا به سندرم های حاد کرونری ثبت شد. سپس میزان اسید اوریک سرم پس از ۱۲ ساعت ناشتابودن اندازه گیری و ثبت شد. هایپریورسمی برابر با میزان اسید اوریک سرم در مردان بیش از mg/dl ۷/۵ و در زنان بیش از mg/dl ۶/۵ تعریف شد. یافته ها: میانگین سطح اسیداوریک سرم این بیماران mg/dl ۱/۴ ± ۵/۸ بود؛ بطوری که ۲۲ نفر (۱۹/۳ درصد) هایپراوریسمی و ۹۲ نفر (۸۰/۷ درصد) بدون هایپراوریسمی بوده اند. در بیماران مونث درصد فراوانی هایپراوریسمی بطور معنی داری بیش از مردان بوده است (۵۴/۵ درصد در مقابل ۱۷/۴ درصد؛ ۰/۰۰۱ > P). از سوی دیگر فاکتورهای مرتبط با بیماری های قلبی- عروقی نظیر شدت درگیری عروق کرونر، تعداد عروق درگیر و سندرم کرونر ارتباط معنی داری با هایپراوریسمی نداشتند (۰/۰۵ P >). نتیجه گیری: بر طبق نتایج مطالعه ی حاضر این مطالعه نشان داد که سطح سرمی اسید اوریک با ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی و شدت تنگی، تعداد رگ های درگیر و نوع سندرم عروق کرونری ارتباط معنی داری نداشته است.

کلیدواژه ها:

اسید اوریک ، بیماری عروق کرونر ، سندرم حاد کرونری