بررسی رابطه تاب آوری با خودکارآمدی با نقش میانجی اعتیاد به شبکه های مجازی در دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش «بررسی رابطه تاب آوری با خودکارآمدی با نقش میانجی اعتیاد به شبکه های مجازی در دانش آموزان» بود. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی-. همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه دبیرستان سرافرازان ناحیه ۶ مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۳۱۴۰۴ به تعداد ۲۸۵ نفر که از این تعداد ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های محقق ساخته تاب آوری، خودکارآمدی و اعتیاد به شبکه های مجازی بود.داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف–اسمیرونف و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام به کمک نرم افزار SPSS و تحلیل های میانجی با ابزار ماکرو پروسس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تاب آوری با خودکارآمدی و اعتیاد به شبکه های مجازی رابطه مثبت و معناداری دارد. خودکارآمدی با اعتیاد به شبکه های مجازی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین رابطه تاب آوری با خودکارآمدی با نقش میانجی اعتیاد به شبکه های مجازی دارای اثرکامل و اثر مستقیم معنادار می باشد، اما اثر غیر مستقیم معنادار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خودکارآمدی ، اعتیاد به شبکه های مجازی ، دانش آموزان