شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر در برندسازی جاذبه های گردشگری شهر تهران با بهره گیری از روش های تصمیم گیری چندمعیاره (DEMATEL-ANP)

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TLJ-10-20_010

تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1404

چکیده مقاله:

رقابت در حوزه گردشگری شهری امروزه به دلیل تشابه خدمات و امکانات شهرها دیگر میسر نیست؛ بنابراین داشتن نام تجاری تاثیرگذار، به عبارتی دیگر برند شهری، یکی از شیوه های موثر برای ایجاد تمایز در این مقصدهاست. در این راستا، هدف پژوهش حاضر شناسایی موثرترین معیارها و زیرمعیارها در ارزیابی ظرفیت های شهر تهران و وزن دهی آن ها برای رتبه بندی آنان به منظور انتخاب مناسب ترین جاذبه ها برای متمایزسازی و برندسازی این شهر است. نوع پژوهش توسعه ای کاربردی و توصیفی پیمایشی بوده و ۷ معیار و ۳۸ زیرمعیار از ادبیات موضوع استخراج شده اند تا ۱۰ جاذبه برتر گردشگری شهر تهران را براساس انتخاب خبرگان اولویت بندی کنند. سه پرسش نامه در این پژوهش طراحی شدند که دو پرسش نامه در میان ۳۵ نفر از مدیران و خبرگان گردشگری و پرسش نامه دیگر میان ۴۰ نفر از گردشگران خارجی به ترتیب با روش های نمونه گیری هدفمند و در دسترس توزیع شد. برای بررسی داده های پرسش نامه ها از روش دیمتل مبتنی بر تحلیل شبکه ای استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که زیرمعیارهای مربوط به منحصربه فرد بودن جاذبه با امتیاز ۰.۰۳۴۵۱، تنوع جاذبه با امتیاز ۰.۰۳۳۴۷ و درآمد زایی با امتیاز ۰.۰۳۳۲۴ به ترتیب اولویت اول تا سوم را در میان ۳۸ زیرمعیار کسب کرده اند. همچنین کاخ گلستان با امتیاز ۰.۱۴۳۴۱ اولویت نخست را در میان جاذبه های شهر تهران برای برندسازی به دست آورد؛ بنابراین کاخ گلستان به عنوان جاذبه ای با ظرفیت بالا برای برندسازی و بازاریابی شهری از اهمیت بسزایی برای گردشگران برخوردار بوده و جاذبه مناسب برای متمایزسازی شهر تهران است. تمرکز بر اصالت و هویت بصری کاخ گلستان با هدف تقویت تصویر این مکان در رسانه های داخلی و خارجی در راستای نتایج پژوهش پیشنهاد می شود.

نویسندگان

روح الله فراهانیان

دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده مهندسی پیشرفت، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران.

بهار بیشمی

دانشیار گروه گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران.

مصطفی محمودی

استادیار گروه گردشگری دانشکده میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اسدی، مهدی و جوادی، مهدی (۱۳۹۷). ضرورت ایجاد برند گردشگری ...
  • بیشمی، بهار و محمودی، مصطفی (۱۳۹۴). بررسی میزان مشارکت شهروندان ...
  • ضرغام بروجنی، حمید و بارزانی، هلیا (۱۳۹۲). آسیب شناسی برند ...
  • دلبری، سیدعلی و داودی، سیدعلیرضا (۱۳۹۱). کاربرد تکنیک فرایند تحلیل ...
  • Isaac, R. K., & Wichnewski, J. (۲۰۲۰). How Credible is ...
  • https://doi.org/۱۰.۱۰۸۰/۱۵۵۳۱۱۸X.۲۰۱۷.۱۳۶۷۶۸۵Meza, P., & Seric, N. (۲۰۱۴). Destination Branding through the ...
  • https://doi.org/۱۰.۱۰۸۰/۰۲۶۷۲۵۷X.۲۰۱۴.۹۹۷۲۷۲Rehan, R. M. (۲۰۱۴). Urban branding as an effective sustainability ...
  • Tourism Calgary. (۲۰۲۰). Brand evolution. Visit Calgary. Retrieved July ۱۶. ...
  • Delbari, A., & Davoudi, A. (۲۰۱۲). Application of analytic hierarchy ...
  • https://dorl.net/dor/۲۰.۱۰۰۱.۱.۲۲۲۸۵۲۲۹.۱۳۹۷.۹.۳۵.۱.۴Rabani, R., Jalali, S. M., & Mehrmanesh, H. (۲۰۲۰). Explanation ...
  • نمایش کامل مراجع