شناسایی جانداران خطرناک دریایی در خلیج فارس و دریای خزر و اصول نجات مصدومان ناشی از گزیدگی و سموم دریایی
محل انتشار: فصلنامه طب دریا، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 33
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMARMED-7-2_004
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1404
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: خلیج فارس و دریای خزر با برخورداری از تنوع زیستی قابل توجه، میزبان گونه های متعددی از جانداران دریایی هستند که برخی از آن ها می توانند برای انسان خطرناک باشند. از آن جایی که تعاملات انسانی با این محیط ها (از طریق غواصی، شنا و صیادی) در حال افزایش است، شناخت این گونه های خطرآفرین و فراگیری اصول کمک های اولیه و نجات مصدومان از ضروریات اجتناب ناپذیر به شمار می رود. این مقاله به منظور شناسایی گونه های خطرناک و ارائه پروتکل های امدادی در مواجهه با آن ها تدوین شده است.
روش ها: در این مطالعه مروری، گونه های خطرناک و سمی آب های خلیج فارس و دریای خزر بر اساس مطالعات کتابخانه ای و پایگاه های داده معتبر علمی شناسایی و دسته بندی شدند. سپس، با استناد به استانداردهای بین المللی امداد و نجات (مانند دستورالعمل های سازمانهای معتبری مانند Red Cross و DAN) پروتکل های علمی برای پیشگیری و اقدامات اولیه پزشکی پس از گزیدگی، برقگرفتگی و مسمومیت های ناشی از این جانداران ارائه گردید.
یافته ها: مهم ترین گونه های شناسایی شده در این نواحی شامل عروس های دریایی سمی (مانند Cassiopea andromeda)، ماهیان زهرآگین (مانند عقربماهی و سنگماهی)، انواع کرم های پرتار خاردار،stingrays (ساسماهیان) و نیز کوسه ها هستند. حملات این جانداران عموما دفاعی و در پاسخ به تهاجم به قلمروی آن ها صورت می پذیرد. یافته ها بر اهمیت اقدامات فوری مانند شستشوی محل آسیب با آب دریا (و نه آب شیرین)، خارج کردن اجسام خارجی، استفاده از گرمای خشک برای غیرفعال کردن سموم و انتقال سریع مصدوم به مراکز درمانی تاکید دارد.
نتیجه گیری: آگاهی از اکوسیستم محل فعالیت، شناسایی جانداران خطرناک و رعایت اصول ایمنی، موثرترین راه برای پیشگیری از حوادث است. با این حال، آموزش همگانی اصول اولیه کمک های اولیه ویژه گزیدگی ها و سموم دریایی برای کاستن از عوارض و افزایش احتمال نجات مصدومان امری حیاتی است. پیشنهاد می شود این آموزش ها در اختیار گروه های پرخطر مانند غواصان، صیادان و نیروهای امدادی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سامان بوستانی
Department of Veterinary Medicine, Science and Research Branch. Islamic Azad University, Tehran, Iran
امیرمحمد سروری
Department of Veterinary Medicine, Science and Research Branch. Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمدرضا حیدری
Department of Veterinary Medicine, Shabestar Branch, Islamic Azad University, Shabestar, Iran
محمد نوبخت
Marine Medicine Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :