بررسی نقش مهارت های ارتباطی کارکنان در چابکی سرمایه انسانی با میانجی گری فرآیند تصمیم گیری سازمانی

در شرایط کنونی که سازمان ها با تغییرات سریع و عدم قطعیت های بسیاری مواجه هستند، چابکی سرمایه انسانی به عنوان یک رویکرد کلیدی برای سازگاری و واکنش موثر در برابر محیط های پویای کسب وکار مطرح شده است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مهارت های ارتباطی بر چابکی سرمایه انسانی با نقش میانجی فرآیند تصمیم گیری سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند پرداخته است. این تحقیق از نوع کاربردی و با رویکرد توصیفی-همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان این دانشگاه بوده که از بین آن ها، ۳۷۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های معتبر مهارت های ارتباطی بارتون (Burton, ۱۹۹۰)، چابکی سرمایه انسانی علوی و همکاران (Alavi et al., ۲۰۱۴) و فرآیند تصمیم گیری سازمانی آرنولد و همکاران (Arnold et al., ۲۰۰۰) استفاده شد. برای تحلیل داده ها و بررسی فرضیه های تحقیق، از مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزارهای اسمارت پی.ال.اس و اس.پی.اس.اس نسخه ۲۱ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مهارت های ارتباطی تاثیر مثبت و معناداری بر چابکی سرمایه انسانی دارد. رابطه معناداری بین مهارت های ارتباطی و فرآیند تصمیم گیری سازمانی یافت شد. تاثیر مستقیم فرآیند تصمیم گیری سازمانی بر چابکی سرمایه انسانی تایید شد و همچنین نقش میانجی آن در رابطه بین مهارت های ارتباطی و چابکی سرمایه انسانی به طور معناداری مورد تایید قرار گرفت. این نتایج نشان می دهد که برای افزایش چابکی سرمایه انسانی، بهبود مهارت های ارتباطی و ارتقای فرآیندهای تصمیم گیری سازمانی ضروری است.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، فرآیند تصمیم گیری سازمانی ، چابکی سرمایه انسانی