استفاده از کمبود فشار بخار در مدیریت رطوبت گلخانه

رطوبت هوا جزء کلیدی کنترل محیطی در گلخانه ها است که به صورت رطوبت نسبی یا کمبود فشار بخار بیان می شود. ولی کمبود فشار بخار نه تنها وضعیت رطوبتی گلخانه را بهتر نشان می دهد، بلکه به طور موثری نشانگر اقلیم گلخانه نیز است. کمبود فشار بخار از اختلاف بین فشار بخار اشباع و فشار بخار واقعی هوا به دست می آید. کمبود فشار بخار را می توان برای ارزیابی تهدید بیماری، احتمال معیان و نیاز آبیاری محصول گلخانه ای استفاده کرد. کمبود فشار بخار بر پنج مشخصه کلیدی بازشدگی روزنه ها، جذب دی اکسیدکربن، تعرق، جذب مواد مغذی و تنش گیاهی تاثیر می گذارد. به طور کلی دامنه بهینه کمبود فشار بخار برای یک محصول ۶/۰ تا ۰/۱ و مقادیر کمبود فشار بخار کمتر از ۲/۰ و بیشتر از ۳۷/۱ کیلوپاسکال برای محصول خطرناک است. کمبود فشار بخار مناسب در مرحله رشد ابتدایی ۴/۰ تا ۸/۰، مرحله رشد رویشی و ابتدایی گلدهی ۸/۰ تا ۱/۱ و در میانه و انتهای مرحله گلدهی۱/۱ تا ۴/۱ کیلوپاسکال است. برای مدیریت رطوبت و کمبود فشار بخار مهم ترین اصل در کنار تهویه و گرمایش، جریان و چرخش هوا در گلخانه و پیرامون پوشش گیاهی است تا از تجمع رطوبت و میعان آن روی برگ ها جلوگیری شود. برای مدیریت کمبود فشار بخار می بایست آبیاری منظم و مناسب، تراکم کشت و هرس مناسب، تهویه -گرمایش، گردش هوا، پرهیز از آب گرفتگی یا آب راکد در سطح گلخانه، از بین بردن علف ها هرز و بقایای گیاهی رعایت نمود و در شرایط کمبود رطوبت استفاده از سامانه های سرمایش تبخیری را در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

بیماری گیاهی ، تعرق ، تهویه ، چگالش ، گرمایش