طراحی و اعتباریابی الگوی فردی سازی آموزش در کارکنان ستادی شرکت نفت، با رویکرد فراترکیب

هدف این پژوهش طراحی و اعتباریابی الگوی فردی سازی آموزش در کارکنان ستادی شرکت نفت، با رویکرد فراترکیب می باشد. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر نحوه جمعآوری دادهها به شکل کیفی و از نظر روش اجرای پژوهش با رویکرد فراترکیب می‎باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اسناد، مبانی نظری و پیشینه مرتبط با فردی سازی آموزش در پایگاه‎های داده داخلی (۱۴۰۳-۱۳۹۰) و خارجی (۲۰۲۴-۲۰۰۰) می باشد. روش نمونه‎گیری غیر تصادفی هدفمند و حجم نمونه بر اساس حذف سیستماتیک بر اساس نمودار جریان مدل پریزما می باشد. ابزار جمع آوری داده‎ها فیش برداری و مرور سیستماتیک اسناد و ادبیات می‎باشد. به منظور محاسبه روایی از چک لیست ۲۷ موردی بر اساس مدل پریزما و همین طور به منظور محاسبه پایایی از ضریب کاپای کوهن استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن ابزار می باشد. شیوه تجزیه وتحلیل داده‎ها تحلیل مضمون شامل مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر با نرم افزار MaxQDA ۲۰۱۸ می باشد. یافته‎ها نشان داد فردی سازی آموزش در کارکنان ستادی شرکت نفت شامل سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری است که بعد شناختی شامل مولفه های روش تدریس (۶ شاخص)، محتوای آموزشی (۳ شاخص)، ارزیابی (۵ شاخص) و یادگیری خودتنظیمی (۷ شاخص) ؛ بعد عاطفی شامل مولفه های انگیزش (۷ شاخص)، تعاملات اجتماعی (۱۰ شاخص) و حمایت عاطفی (۶ شاخص) و درنهایت بعد رفتاری شامل مولفه های مولفه یادگیری تجربی (۵ شاخص)، الگودهی (۵ شاخص) و مهارت های عملی (۴ شاخص) است.

کلیدواژه ها:

فردی سازی آموزش ، بعد شناختی ، بعد عاطفی ، بعد رفتاری ، تعاملات اجتماعی