بررسی غلظت فلزات سنگین در ماهیان قزل‌آلا توزیعی در سطح شهر شیراز

ماهی قزل‌آلا (Oncorhynchus mykiss) از جمله ماهیان بازار پسند و ممتاز شیلاتی محسوب می‌شود که بررسی آلودگی‌های آن از نظر میزان سلامت و همچنین سلامت غذای جامعه اهمیت دارد. ماهی قزل‌آلا از نوع ماهیان سرد آبی است و در زیر گروه ماهیان آزاد جای می‌گیرد. آلودگی مواد غذایی از جمله ماهیان به فلزات سنگین می‌تواند منجر به تجمع زیستی این عناصر در بدن مصرف کنندگان و بروز برخی از بیماری‌ها گردد. با توجه به اهمیت و جایگاه ماهیان در هرم غذایی جوامع بشری، کنترل کیفیت آنها در حفظ سلامتی مصرف کنندگان بسیار حائز اهمیت می‌باشد، به همین منظور در این مطالعه میزان فلزات سنگین سرب، روی، کادمیوم، مس، نیکل و کبالت در ماهیان قزل‌آلا توزیع شده در سطح شهر شیراز در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی نمونه برداری به طور کاملاً تصادفی طی مدت 3 ماه صورت گرفت و تعداد 30 نمونه جمع‌آوری گردید. پس از آماده‌سازی، از دستگاه پلاروگراف مدل VA 797 Computrace مطابق با روش استاندارد برای تعیین میزان فلزات و از نرم افزار SPSS نسخه 19 با سطح معناداری 05/0 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید.نتایج و بحث: مقادیر میانگین غلظت سرب، کادمیوم، روی و مس به ترتیب برابر 27/0، 09/0، 52 و 69 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم بافت نمونه ماهیان بود. میانگین کلی غلظت فلزات مذکور در گوشت ماهیان مورد آزمون در نمونه‌های بررسی شده کمتر از حداکثر مجاز سازمان جهانی بهداشت بود و با مقایسه میانگین مقادیر فلزات سنگین موجود در ماهیان قزل‌آلا با مقادیر استاندارد، اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0Pvalue > ).نتیجه گیری: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نمونه‌ها و مقایسه آنها با مقادیر استاندارد نشان داد که میانگین غلظت فلزات سنگین در ماهیان قزل‌آلا توزیع شده در شهر شیراز کمتر از حد مجاز استاندارد سازمان جهانی بهداشت (WHO) و سازمان غذا و کشاورزی (FAO) بوده و از شرایط قابل قبولی برای مصارف انسانی برخوردار می‌باشند

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، ماهی قزل‌آلا ، پلاروگراف ، شیراز