واکاوی نقش نظام آموزشی در کاهش تنش های اجتماعی – رفتاری دانش آموزان در مدارس امروزی

تجارب مربوط به مدرسه، هم در رشد فکری کودکان و هم بهزیستی روانی آنها امری مهم و حیاتی است. دوره ی کودکی و نوجوانی جزو دوره هایی هستند که علاوه بر رشد فیزیکی، رشد هیجانی و شناختی نیز بروز پیدا می کند. در بیشتر مواقع افراد، این دوره را با سلامت روان طی و از آن گذر می کنند. با این حال تقریبا هر فردی برخی از ناراحتی های هیجانی و روحی را طی گذر از نوجوانی به بزرگسالی تجربه می کند که یاد می گیرد تا بر آن غلبه کند و در عین حال سازگار شود. همه ی افرادی که در مدرسه در کنار دانش آموزان قرار می گیرند، در ارتقای بهداشت روان و ایجاد محیط امن و بهداشت هیجانی نقشی مهم و حائزاهمیت دارند. کارکنان مدرسه باید روابط حساب شده و نزدیکی با خانواده داشته باشند تا در صورت بروز مشکل و یا احساس نیاز به کمک در درجه ی اول با خانواده مشورت صورت گیرد و در صورت نیاز به ارجاع برای چنین ارزیابی تعامل و رضایت از سمت خانواده وجود داشته باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته؛ گروه سنی کودک و نوجوان، با خطرات مختلفی مواجه اند که به دلیل اقتضای سنی و زمینه های خطر و ریسک پذیری این دوران و هیجان خواهی و کنجکاوی و رویکرد «خود را در حاشیه ی امن تصورکردن» به ویژه در بین نوجوانان می تواند زمینه را برای بروز خطر و گرایش به رفتارهای پرخطر فراهم کند.