اثربخشی توانبخشی شناختی بازی محور بر یادگیری خودتنظیمی کودکان با اختلال بی نظمی خلقی ایذائی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی توانبخشی شناختی بازی محور بر یادگیری خودتنظیمی کودکان با اختلال بی نظمی خلقی ایذائی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح موردپژوهی (موردمنفرد با طرح های خط پایه چندگانه) بود. بدین منظور از بین کودکان ۷ تا ۱۲ سال دوره دوم ابتدایی با اختلال بی نظمی خلقی ایذایی مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهر زندگی در شهر اصفهان در سال ۱۴۰۳ و کسب نمره بالاتر از میانگین در پرسشنامه اختلال بی نظمی خلقی ایذایی شاه محمدی قهساره و همکاران (۱۴۰۰) با روش نمونه گیری هدفمند، ۳ کودک با اختلال بی نظمی خلقی ایذایی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) بود. در ابتدای مداخله، ۴ جلسه اول فقط پرسشنامه های یادگیری خودتنظیمی توسط کودکان تکمیل شد و هیچ گونه مداخله ای جهت بهبود متغیرهای وابسته صورت نگرفت. پس از آن با استفاده از توانبخشی شناختی بازی محور هاگان و همکاران (۲۰۲۲)، به مدت یک ماه ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای (دو جلسه در هفته) بر روی ۳ کودک اجرا شد. در طول مداخله طی ۴ جلسه با فواصل منظم، پرسشنامه های یادگیری خودتنظیمی توسط کودکان تکمیل شد. سپس بعد از یک ماه، ۴ جلسه طی ۴ هفته (۴ بار ارزیابی به فاصله ۱ هفته) پیگیری مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل دیداری- استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که توانبخشی شناختی بازی محور بر یادگیری خودتنظیمی در ۳ کودک با اختلال بی نظمی خلقی ایذائی تاثیر داشته است و منجر به بهبود یادگیری خودتنظیمی شده است (۹۶/۱توانبخشی بازی محور می تواند ویژگی های روانشناختی کودکان با اختلال بی نظمی خلق ایذایی از جمله یادگیری خودتنظیمی را بهبود بخشد و به تبع باعث کاهش نشانه های اختلال بی نظمی خلقی ایذایی در کودک شود.

کلیدواژه ها:

توانبخشی بازی محور ، یادگیری خودتنظیمی ، اختلال بی نظمی خلقی ایذائی