شیوع ضد میکروبی لیستریا مونوسیتوژنز و تعیین فراوانی ژن های حدت در انواع گوشت قرمز عرضه شده در استان چهارمحال و بختیاری، ایران

لیستریا مونوسیتوژنز یک پاتوژن سرماگرا بوده که توانایی رشد در دمای پائین را دارد و سبب لیستریوزیس می شود. لیستریوزیس با شیوع کم و میزان مرگ و میر بالا مشخص می شود که مقاومت آن به ترکیبات ضد میکروبی به یک چالش بزرگ بدل شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی و ژن های حدت سویه های لیستریا مونوسیتوژنز در گوشت های عرضه شده در استان چهارمحال و بختیاری، ایران بود. در این تحقیق تعداد ۳۰۰ نمونه گوشت خام (گاو، گاومیش، بز، گوسفند و شتر) از مراکز عرضه در استان چهارمحال و بختیاری به صورت تصادفی نمونه گیری شد. نتایج نشان داد که از مجموع ۳۰۰ نمونه، ۱۳۸ نمونه (۴۶ درصد) به لیستریا مونوسیتوژنز آلوده بودند. گوشت گاومیش ۲۳/۱۲ درصد، گوسفند ۹ درصد، گاو ۱۴ درصد، شتر ۳۳/۶ درصد و بز ۳۳/۴ درصد آلوده بودند. نتایج PCR نشان داد که فراوانی ژن های inl A ۳۳/۴۳ درصد، inl B ۳۳/۱۸ درصد، plcA ۶۶/۲۶ درصد و plcB ۶۷/۱۱ درصد بود. نتایج مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد بیشترین مقاومت علیه لیستریا مونوسیتوژنز در جنتامایسین ۱۵/۸۱ درصد، پنی سیلین ۲۶/۷۸ درصد، و کمترین مقاومت سولفامتاکسازول ۶۶/۴۵ درصد و اولندامایسین ۲۰/۴۴ درصد بود. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، گوشت خام یکی از مخازن مهم انتقال سویه های دارای ژن های حدت و مقاوم به آنتی بیوتیک لیستریا مونوسیتوژنز می باشد؛ بنابراین رعایت شرایط بهداشتی در دامداری و کشتارگاه ها سبب کنترل فراوانی لیستریا مونوسیتوژنز می شود، که راه حل مطلوبی برای کاهش ابتلا به سویه های لیستریا مونوسیتوژنز حاوی ژن های حدت و مقاومت به آنتی بیوتیک است.

کلیدواژه ها:

لیستریا مونوسیتوژنز ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، گوشت ، ایمنی غذایی ، چهارمحال و بختیاری