بررسی آلودگی باکتریایی آب یونیتهای دندانپزشکی شهرستان چابهار در سال 90

مقدمه و اهمیت موضوع: این تحقیق با هدف تعیین میزان آلودگی باکتریایی آب یونیتهای دندانپزشکی موجود در شهرستان چابهار و به دنبال توصیه های انجمن بین المللی دندانپزشکی جهت کنترل میزان آلودگی آب یونیتها و رساندن آن به حد ایده آل (کمتر از ml/cfu200) انجام گرفت.مواد و روشها: در این تحقیق 208 نمونه آب از 5 قسمت هر یونیت شامل پوار آب ، مجرای سر توربین قبل و بعد از فلاشینگ ، لیوان پرکن و آب ورودی به یونیت به صورت قبل از شروع کار (ساعت 8) و بعد از شروع کار (ساعت 12) و در روزهای معین شنبه و چهارشنبه گرفته شد. ضمن اینکه تعداد 10 نمونه از منابع مختلف آب شهر و شبکه شهری به جهت پایش بیشتر، نمونه برداری شد. نمونه های اخذ شده در شرایط استریل و مناسب به آزمایشگاه منتقل و در محیط بلاد آگار و مک کانکی در دمایc 37ْ تا 48 ساعت در انکوباتور نگهداری و در روز سوم شمارش شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار و آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و 05/0 p< معنی دار تلقی گردید.نتایج و بحث: نمونه های منابع آب شهری و آب ورودی به یونیت فاقد آلودگی بودند. میانگین کل شمارش باکتریایی سایر قسمتهای یونیت ml/ cfu6919 بود. میانگین شمارش باکتریایی بعد از اتمام کار ( cfu/ml8676) بیشتر از قبل از شروع کار ( cfu/ml5163 ) (223/0=p) و همچنین میانگین شمارش باکتریایی روز شنبه (ml/ cfu8863) بیشتر از روز چهارشنبه (ml/ cfu4976) (178/0=p) بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی آب یونیتهای دندانپزشکی بالاست و این آلودگیها از راههای مختلفی منجمله راکد ماندن آب در لوله ها و تشکیل بیوفیلم ، برگشت بزاق بیمار از طریق ساکشن و یا مجرای سر توربین بداخل مجاری آب یونیت ایجاد می شود. فلاشینگ ، استفاده از مواد ضدعفونی کننده و نیز قرار دادن فیلتر در مسیر آب یونیتها جهت کاهش باکتریهای معلق در آب یونیت از جمله راههای کنترل آلودگی می باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی باکتریایی ، آب ، یونیتهای دندانپزشکی ، چابهار