بررسی رابطه وابستگی به فرهنگ خودی و تقلید لهجه فارسی آموزان

فرهنگ و اجزاء مختلف آن در آموزش زبان دوم مورد بحث بوده و نظریه پردازان پژوهش گران متعددی نیز اذعان داشته اند که فرهنگ زبان مقصد در یادگیری زبان آموزان اثرگذار بوده و باید به عنوان مهارت پنجم زبانی، آموزش داده شود. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط دو متغیر وابستگی به فرهنگ خودی و تقلید لهجه فارسی آموزان در دو سطح میانه و پیشرفته می پردازد. با این هدف، پرسشنامه وابستگی به فرهنگ خودی(پیشقدم و کامیابی گل، ۲۰۰۹) با روش نمونه گیری در دسترس در میان ۴۲ نفر از زبان آموزان مراکز آزفای مشهد با ملیت های هندی، پاکستانی، عراقی، لبنانی، سوری و نیجریایی توزیع شد و همچنین متن روخوانی متناسب با هر سطح از دو کتاب فارسی آموزی در مقابل آزمودنی ها قرار گرفته و صدای آن ها ضبط و با روش تحلیل مقابله ای به بررسی آن پرداخته شد. سپس به وسیله نرم افزار اس پی اس اس،توزیع نرمال داده ها و رابطه دو متغیر بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که رابطه ای میان وابستگی به فرهنگ خودی و تقلید لهجه در دو سطح میانی و پیشرفته وجود ندارد. اما میزان تقلید لهجه، در دو سطح میانی و پیشرفته اختلاف معناداری را نمایان ساخت؛ به طوری که میانگین میزان تقلید لهجه فارسی فارسی آموزان سطح پیشرفته بیشتر از سطح میانه بود و. نتایج این پژوهش می تواند بر آزمون سازی مهارت گفتار (مثلا قرار دادن نمره جداگانه برای بخش تلفظ) در پایان دوره های آموزشی تاثیرگذار باشد؛ همچنین در تهیه و تدوین منابع آموزشی برای بهره مندی از مباحث بینافرهنگی جهت تسهیل یادگیری زبان مقصد شایان توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، وابستگی به فرهنگ خودی ، تقلید لهجه ، فارسی آموزان