تعیین عمر مفید باقی مانده ساختمان ها پس از وقوع زلزله، مطالعه موردی: تیرهای دو سر مفصل فولادی

عمر مفید باقی مانده، نشان دهنده مدت زمانی از حیات یک سازه است که بهره برداری ایمن از آن، پس از وقوع زلزله امکان پذیر باشد. با توجه به کاهش احتمالی مقاومت سازه در برابر زلزله های آتی در اثر آسیب دیدگی، تعریف شاخصی برای ارزیابی عملکرد سازه پس از زلزله، ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش، روشی کارآمد جهت محاسبه عمر مفید باقی مانده سازه ها با تمرکز بر تیرهای دوسر مفصل فولادی ارائه شده است. بدین منظور، حالات مختلف آسیب دیده این تیرها مدل سازی شده و با انجام تحلیل های مودال و بار افزون، پارامترهایی چون زمان تناوب و تغییرمکان ظرفیتی در سطح عملکرد ایمنی جانی استخراج گردید. سپس با بهره گیری از روابط احتمالاتی زلزله و مدل های کاهش دهنده، عمر مفید این المان ها محاسبه شد. در ادامه، با استفاده از شبکه عصبی تحت نظارت، الگویی عددی برای تخمین عمر مفید تیرهای مشابه توسعه داده شد. نتایج حاصل، بیانگر توانمندی روش پیشنهادی در تخمین موثر عمر مفید تیرهای دوسر مفصل می باشد. لازم به ذکر است که این مطالعه با محدودیت هایی نظیر ساده سازی در مدل سازی عددی، عدم درنظرگرفتن رفتار غیرخطی پیچیده مصالح و چالش های تعمیم پذیری به سایر اجزای سازه ای همراه بوده است؛ لذا ضروری است که این موارد در تفسیر و کاربرد یافته ها مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عمر مفید باقی مانده ، تیر دوسر مفصل ، زلزله ، تحلیل بار افزون ، شبکه عصبی مصنوعی