رابطه رهبری اخلاقی مدیران با خودتوسعه دهی و تعهد معلمان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ شهر قم

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رهبری اخلاقی مدیران با خودتوسعه دهی و تعهد معلمان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ شهر قم بود. نوع تحقیق کاربردی و ماهیت تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه می باشد. گروه اول مدیران مدارس دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ شهر قم و گروه دوم شامل معلمان مدارس دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ شهر قم. روش انتخاب نمونه آماری معلمان، در پژوهش حاضر به صورت تصادفی طبقه ای بوده و حجم نمونه معادل ۷۵ نفر معلم انتخاب شده و به ازای هر مدیر، ۳ معلم به پرسشنامه ها پاسخ دادند و از این رو تعداد مدیران نیز ۲۵ نفر بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رهبری اخلاقی کارلشون و همکاران (۲۰۱۱)، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (۱۹۹۰) و مقیاس استاندارد رفتار خودتوسعه ای معلمان پرالت (۲۰۰۸) بود. پایایی پرسشنامه ها به کمک آلفای کرونباخ به ترتیب برابر ۰.۹۵۵، ۰.۹۱۴ و ۰.۸۹۹ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و SmartPLS انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد رهبری اخلاقی با خودتوسعه دهی معلمان دارای رابطه همبستگی ۰.۷۴۸ و سطح معناداری ۰.۰۰۰ می باشد که معنادار است و همبستگی قوی و مثبت است. همچنین با تعهد سازمانی دارای رابطه همبستگی ۰.۸۳۱ با سطح معناداری ۰.۰۰۰ است که معنادار است و قوی و مثبت می باشد. همچنین رهبری اخلاقی تاثیر مستقیمی و ۸۴.۸ درصدی در پیش بینی خودتوسعه دهی معلمان دارد. رهبری اخلاقی نیز تاثیر مستقیم و ۸۳.۱ درصدی در پیش بینی تعهد سازمانی دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، خودتوسعه دهی ، تعهد ، دوره دوم ابتدایی ، شهر قم