ارزیابی خاصیت آنتی باکتریال دندریمر پلی پروپیلن ایمین G2 بر روی باکتری‌های جدا شده از منابع آبی روستاهای استان قم

مقدمه و اهمیت موضوع: گندزدایی، آخرین مرحله از فرآیندهای تصفیه آب است. رایج‌‌‌ترین روش‌ برای گندزدایی آب، استفاده از کلر و ترکیبات آن است. پژوهش‌ها نشان داده است که گندزدایی آب با کلر، به تولید محصولات جانبی گندزدایی مانند تری‌هالومتان‌ها منجر می‌شود. لذا استفاده از گندزداهای جایگزین با عوارض جانبی حداقل، همواره مورد نظر بوده است. دندریمرها، پلیمرهای با سطح مولکولی بسیار بالا هستند که می‌توانند ویژگی ضد میکروبی داشته باشند. دندریمرهای آنیونی به دلیل شباهتی که با برخی از پروتئین‌های بدن دارند، حداقل سمیت را برای سلول‌های یوکاریوتیک داشته و فعالیت ضد باکتری از خود نشان می‌دهند. لذا ارزیابی خاصیت آنتی‌باکتریال دندریمرها و امکان استفاده از آنها به عنوان گندزدا، می‌تواند مورد پژوهش قرار بگیرد.مواد و روش‌ها: از منابع آب آشامیدنی روستاهای استان قم آزمون میکروبی به روش فیلتر غشایی به عمل آمد. جدایه‌ها با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. از کلنی‌ها رقت cfu 108 تهیه شد و پس از تهیه رقت‌های متوالی از دندریمر پلی‌پروپیلن‌ایمین G2، مقدار MIC و MBC محاسبه گردید. همچنین با استفاده از روش انتشار دیسک و انتشار چاهک، هاله عدم رشد برای رقت‌های مختلف ماده آنتی‌باکتریال اندازه‌گیری شد. در ادامه، تاثیر غلظت‌های مختلف دندریمر PPI بر روی جدایه‌ها در محیط آبی نیز بررسی شد.نتایج و بحث: دو گونه گرم منفی و دو گونه گرم مثبت برای تعیین حساسیت نسبت به PPI انتخاب شدند. برای باکتری‌های گرم منفی اشریشیا کلی و پروتئوس میرابیلیس مقدار MIC، 2-10 و MBC، 1-10 گرم بر لیتر بود. برای باکتری‌های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس مقدار MIC، 3-10 و MBC، 2-10 گرم بر لیتر بود. هاله عدم رشد نیز برای رقت‌های g/l 1-10-4-10 برای باکتری‌های اشریشیا کلی 20، 12، 8 و 0 میلیمتر، پروتئوس میرابیلیس 18، 11، 8 و 0 میلیمتر، استافیلوکوکوس اورئوس 25، 17، 10 و 0 میلیمتر و باسیلوس سوبتیلیس 28، 19، 12 و 8 میلیمتر بود. نتایج آزمایش‌ها، با غلظت‌های مختلف PPIدر محیط آبی نیز رابطه مستقیم خاصیت ضد باکتریایی PPI با افزایش غلظت و افزایش زمان مواجهه را نشان داد. نتایج نشان می‌دهند که باکتری‌های گرم مثبت حساسیت بیشتری به PPI نسبت به باکتری‌های گرم منفی دارند که یک دلیل آن اختلاف ساختار دیواره سلولی آنها است.نتیجه‌گیری: دندریمرها عوامل آنتی‌باکتریال موثر در برابر هر دو گروه باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت هستند. لذا با توجه به عوارض جانبی شناخته شده گندزداهای رایج آب آشامیدنی، امکان استفاده از این نانوساختارها در گندزدایی منابع آب آشامیدنی می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

دندریمر ، آنتی‌باکتریال ، MIC ، MBC ، هاله عدم رشد ، آب آشامیدنی ، گندزدا ، قم