رده بندی وضعیت بهداشت و سلامت مادران روستایی در استان های مختلف ایران با استفاده از روش های چند متغیره عاملی و خوشه ای

سال انتشار: -532
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 29

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JKH-5-NaN_024

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: تامین سلامت مادران به­عنوان یکی از گروه­های آسیب­پذیر از اهمیت زیادی در حوزه مراقبت­های بهداشتی و درمان برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر رتبه­بندی و شناسایی استان­های همگن به لحاظ شاخص­های بهداشتی و جمعیتی سلامت مادران است. شناسایی جایگاه استان­ها نسبت به یکدیگر در برنامه­ریزی­های منطقه­ای و تخصیص منابع براساس الویت­ها و کاهش نابرابری­ها راهبردی عملی و اجرایی خواهد داشت.مواد و روش­ها: در این پژوهش استان­های کشور به لحاظ برخی شاخص­های بهداشتی و جمعیتی مرتبط با سلامت مادران روستایی بر گرفته از زیج حیاتی سال ۸۵ با استفاده از تحلیل عاملی و تحلیل خوشه­ای رتبه­بندی و دسته­بندی شده­اند. تجزیه و تحلیل­ها در نرم­افزارهای SPSS و Minitab صورت گرفته است.یافته­ها: با استفاده از تحلیل عاملی با تلخیص شاخص­های متنوع عاملی که معرف مناسبی از سطح سلامت مادران در استان­های مختلف بود به­دست آمد و استان­های کشور براساس آن رتبه­بندی گردید. بر اساس این رتبه­بندی استان­های گیلان، مازندران و تهران از وضعیت مناسبی در حوزه سلامت مادران برخوردارند اما استان­های خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد، و هرمزگان از وضعیت مناسب بی­بهره­اند، در ضمن استان سیستان و بلوچستان در وضعیتی وخیمی قرار دارد. در تکمیل نتایج به­دست آمده از تحلیل عاملی با استفاده از تحلیل خوشه­ای استان­های همگن نیز شناسایی شده است.نتیجه­گیری: روش­های تحلیل چند متغیره ابزاری موثر در رده­بندی و شناسایی استان­های همگن به لحاظ شاخص­های سلامت مادران است. نتایج حاصل از این تحقیق در برنامه­ریزی در خصوص نحوه اجرا و تخصیص خدمات بهداشتی به مادران روستایی، برای دست­اندرکاران امور بهداشتی و درمانی کشور مفید خواهد بود.مقدمه: تامین سلامت مادران به­عنوان یکی از گروه­های آسیب­پذیر از اهمیت زیادی در حوزه مراقبت­های بهداشتی و درمان برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر رتبه­بندی و شناسایی استان­های همگن به لحاظ شاخص­های بهداشتی و جمعیتی سلامت مادران است. شناسایی جایگاه استان­ها نسبت به یکدیگر در برنامه­ریزی­های منطقه­ای و تخصیص منابع براساس الویت­ها و کاهش نابرابری­ها راهبردی عملی و اجرایی خواهد داشت. مواد و روش­ها: در این پژوهش استان­های کشور به لحاظ برخی شاخص­های بهداشتی و جمعیتی مرتبط با سلامت مادران روستایی بر گرفته از زیج حیاتی سال ۸۵ با استفاده از تحلیل عاملی و تحلیل خوشه­ای رتبه­بندی و دسته­بندی شده­اند. تجزیه و تحلیل­ها در نرم­افزارهای SPSS و Minitab صورت گرفته است. یافته­ها: با استفاده از تحلیل عاملی با تلخیص شاخص­های متنوع عاملی که معرف مناسبی از سطح سلامت مادران در استان­های مختلف بود به­دست آمد و استان­های کشور براساس آن رتبه­بندی گردید. بر اساس این رتبه­بندی استان­های گیلان، مازندران و تهران از وضعیت مناسبی در حوزه سلامت مادران برخوردارند اما استان­های خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد، و هرمزگان از وضعیت مناسب بی­بهره­اند، در ضمن استان سیستان و بلوچستان در وضعیتی وخیمی قرار دارد. در تکمیل نتایج به­دست آمده از تحلیل عاملی با استفاده از تحلیل خوشه­ای استان­های همگن نیز شناسایی شده است. نتیجه­گیری: روش­های تحلیل چند متغیره ابزاری موثر در رده­بندی و شناسایی استان­های همگن به لحاظ شاخص­های سلامت مادران است. نتایج حاصل از این تحقیق در برنامه­ریزی در خصوص نحوه اجرا و تخصیص خدمات بهداشتی به مادران روستایی، برای دست­اندرکاران امور بهداشتی و درمانی کشور مفید خواهد بود.