تاثیر عصاره سلولی میکروارگانیسم های کفیر بر قابلیت متاستاز رده های سلولی سرطان پستان و گلیوبلاستوم

سال انتشار: 783
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 14

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JKH-20-2_004

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: میکروارگانیسم های تشکیل دهنده کفیر می توانند در پیشگیری و درمان انواع گوناگون سرطان موثر باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره سلولی میکروارگانیسم های کفیر بر روی قابلیت متاستاز رده سلولی سرطان پستان و گلیوبلاستوم است.مواد و روش ها: رده سلولی MDA-MB-۲۳۱ و T۹۸G پس از تکثیر با غلظت های مناسب سوپرناتانت و لیز سلولی میکروارگانیزم های کفیر تیمار شدند و زیست پذیری سلول ها توسط آزمون MTT ارزیابی شد. سپس اثر این عصاره بر توانایی مهاجرت و تهاجم سلول ها ارزیابی گردید.نتایج: بعد از ۲۴ ساعت تیمار با سوپرناتانت و لیز سلولی کاهش به صورت وابسته به غلظت و زمان در زنده مانی سلول ها مشاهده شد. میزان IC۵۰ برای ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۸۵/۷۳ و ۱۳/۶۶ میلی گرم/میلی لیتر برای سوپرناتانت و ۳۹/۱۰۲ و ۸۸/۷۵ میلی گرم/میلی لیتر برای لیز سلولی برای رده سلولی MDA-MB-۲۳۱ بود. همچنین IC۵۰ محاسبه شده برای ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۲۴/۳۰ و ۵۵/۱۰ میلی گرم/میلی لیتر برای سوپرناتانت و ۸۲/۵۳ و ۱۶/۲۳ میلی گرم/میلی لیتر برای لیز سلولی برای رده سلولی T۹۸G بود. همچنین بعد از ۲۴ ساعت تیمار با غلظت IC۵۰ از سوپرناتانت و لیز سلولی کاهش معناداری در پتانسیل مهاجرت و تهاجم سلول ها مشاهده شد (۰۰/۰P=).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کفیر به طور قابل توجهی سرعت رشد و متاستاز سلول های سرطانی گلیوبلاستوم و پستان را کاهش داد. در نتیجه کفیر می تواند گزینه ی پیشنهادی برای درمان سرطان باشد.مقدمه: میکروارگانیسم های تشکیل دهنده کفیر می توانند در پیشگیری و درمان انواع گوناگون سرطان موثر باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره سلولی میکروارگانیسم های کفیر بر روی قابلیت متاستاز رده سلولی سرطان پستان و گلیوبلاستوم است. مواد و روش ها: رده سلولی MDA-MB-۲۳۱ و T۹۸G پس از تکثیر با غلظت های مناسب سوپرناتانت و لیز سلولی میکروارگانیزم های کفیر تیمار شدند و زیست پذیری سلول ها توسط آزمون MTT ارزیابی شد. سپس اثر این عصاره بر توانایی مهاجرت و تهاجم سلول ها ارزیابی گردید. نتایج: بعد از ۲۴ ساعت تیمار با سوپرناتانت و لیز سلولی کاهش به صورت وابسته به غلظت و زمان در زنده مانی سلول ها مشاهده شد. میزان IC۵۰ برای ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۸۵/۷۳ و ۱۳/۶۶ میلی گرم/میلی لیتر برای سوپرناتانت و ۳۹/۱۰۲ و ۸۸/۷۵ میلی گرم/میلی لیتر برای لیز سلولی برای رده سلولی MDA-MB-۲۳۱ بود. همچنین IC۵۰ محاسبه شده برای ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۲۴/۳۰ و ۵۵/۱۰ میلی گرم/میلی لیتر برای سوپرناتانت و ۸۲/۵۳ و ۱۶/۲۳ میلی گرم/میلی لیتر برای لیز سلولی برای رده سلولی T۹۸G بود. همچنین بعد از ۲۴ ساعت تیمار با غلظت IC۵۰ از سوپرناتانت و لیز سلولی کاهش معناداری در پتانسیل مهاجرت و تهاجم سلول ها مشاهده شد (۰۰/۰P=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کفیر به طور قابل توجهی سرعت رشد و متاستاز سلول های سرطانی گلیوبلاستوم و پستان را کاهش داد. در نتیجه کفیر می تواند گزینه ی پیشنهادی برای درمان سرطان باشد.

نویسندگان

محمدرضا غلامی

- دانشکده پزشکی، گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

مونا پژوهی

- دانشکده پزشکی، گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

ایرج رشیدی

- دانشکده پزشکی، گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

فوزیه خانی

- دانشکده پزشکی، گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

فاطمه ارغوانی

- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.