بررسی ارتباط بین نسبت تری گلیسرید به HDL (لیپوپروتئین با دانسیته بالا) با شاخص های تن سنجی و سطح قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به پرفشاری خون در شهر زنجان
محل انتشار: فصلنامه دانش و تندرستی، دوره: 20، شماره: 2
سال انتشار: 783
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-20-2_008
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: نسبت TG/HDL-C به عنوان یک شاخص کلیدی در ارزیابی خطر کاردیومتابولیک در بیماران مبتلا به پرفشاری خون شناخته می شود. این نسبت با مقاومت به انسولین، چاقی مرکزی و افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین TG/HDL-C و شاخص های تن سنجی و قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به پرفشاری خون در شهر زنجان است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در سال ۱۴۰۲ روی ۱۵۸ بیمار مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند و داده های مربوط به قد، وزن، دور کمر، دور باسن، نمایه توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به باسن (WHR) و سطح قند خون ناشتا از طریق اندازه گیری های بالینی و آزمایش های خونی جمع آوری شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که بین نسبت TG/HDL-C و شاخص های BMI، وزن، دور کمر، WHR و سطح قند خون ناشتا همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰P<). همچنین، مقادیر TG/HDL-C در مردان به طور معناداری بالاتر از زنان بود (۰۰۵/۰P=). افراد با نسبت TG/HDL-C بالاتر دارای وزن و چاقی مرکزی بیشتری بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه بین نسبت TG/HDL-C با خطر چاقی بویژه چاقی شکمی و نیز قند خون ناشتا ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد. لذا پایش منظم TG/HDL-C در بیماران مبتلا به پرفشاری خون می تواند در ارزیابی خطر کاردیومتابولیک و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مفید باشد.مقدمه: نسبت TG/HDL-C به عنوان یک شاخص کلیدی در ارزیابی خطر کاردیومتابولیک در بیماران مبتلا به پرفشاری خون شناخته می شود. این نسبت با مقاومت به انسولین، چاقی مرکزی و افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین TG/HDL-C و شاخص های تن سنجی و قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به پرفشاری خون در شهر زنجان است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در سال ۱۴۰۲ روی ۱۵۸ بیمار مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند و داده های مربوط به قد، وزن، دور کمر، دور باسن، نمایه توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به باسن (WHR) و سطح قند خون ناشتا از طریق اندازه گیری های بالینی و آزمایش های خونی جمع آوری شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین نسبت TG/HDL-C و شاخص های BMI، وزن، دور کمر، WHR و سطح قند خون ناشتا همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰P<). همچنین، مقادیر TG/HDL-C در مردان به طور معناداری بالاتر از زنان بود (۰۰۵/۰P=). افراد با نسبت TG/HDL-C بالاتر دارای وزن و چاقی مرکزی بیشتری بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه بین نسبت TG/HDL-C با خطر چاقی بویژه چاقی شکمی و نیز قند خون ناشتا ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد. لذا پایش منظم TG/HDL-C در بیماران مبتلا به پرفشاری خون می تواند در ارزیابی خطر کاردیومتابولیک و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مفید باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیم عابدی منش
- استادیار، گروه تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران.
بهروز مطلق
- استادیار، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران.
مهسا ناصر
- دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران.
هستی ندرلو
- کارشناس تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
