یک روش ترکیبی غیر خطی تبدیل ویژگی برای بازشناسی گفتار

تبدیل ویژگی یک بخش مهم از روند بازشناسی الگو است و هدف اصلی آن انتقال دادگان است از دو ویژگی اصلی به فضای جدیدی است که در این فضا توصیف ساختار داده‌ها بهتر انجام گیرد. این پدیده‌ها با هدف بهبود بازشناسی گفتار نیز به کار گرفته شده‌اند. این تعطیلات را می‌توان به دو گروه عمده خطی و غیرخطی تقسیم کرد. از جمله روش‌های جدید می‌توان به روش آنالیز مؤلفه‌های اصلی PCA ، آنالیز متمایز ساز خطی LDA روش تصویر کردن و به خصوصیات محلی LPP اشاره کرد. از جمله روش‌های غیرخطی هم می‌توان به روش‌های مبتنی بر حسب نظیر آنالیز متمایز ساز مبتنی بر هسته KLDA و آنالیز مؤلفه‌های اصلی مبتنی بر هسته KLDA اشاره کرد. در کار حاضر ترکیبی از روش‌های خطی و غیرخطی برای تبدیل ویژگی پیشنهاد می‌گردد. ابتدا با استفاده از KLDA داده‌ها به صورت غیرخطی به فضای جدیدی برای ایجاد تعامد نگاشته می‌شود و سپس برای حفظ ساختار ویژگی‌ها در فضای جدید و کاهش تأثیر نویز از تبدیل LPP استفاده می‌شود.

کلیدواژه ها:

بازشناسی گفتار ، تبدیل ویژگی ، نگاشت (تصویر) با حفظ خصوصیات محلی ، آنالیز مؤلفه‌های اصلی بر هسته