بررسی تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر کاهش افکار خودآسیب رسان و بهبود تنظیم هیجان در پرستاران زن شاغل در بیمارستان های خصوصی تهران

این مطالعه به بررسی تاثیر روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) بر کاهش افکار خودآسیب رسان و بهبود تنظیم هیجان در زنان پرستار شاغل در بیمارستان های خصوصی منطقه دو تهران می پردازد. پرستاران به دلیل شرایط کاری پرتنش و مواجهه مستمر با درد و رنج بیماران، در معرض مشکلات روان شناختی متعددی از جمله اضطراب، فرسودگی شغلی و افکار خودآسیب رسان قرار دارند که می تواند سلامت روان و کیفیت عملکرد آنان را تحت تاثیر قرار دهد. روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت با تمرکز بر شناسایی و پردازش هیجانات ناخودآگاه و کاهش دفاع های ناسازگار، رویکردی موثر برای بهبود تنظیم هیجان و کاهش واکنش های منفی روانی محسوب می شود. این پژوهش با استفاده از روش های کمی طراحی و اجرا شده است تا اثر مداخله ISTDP را بر دو متغیر کلیدی یعنی کاهش افکار خودآسیب رسان و بهبود تنظیم هیجان در این گروه هدف ارزیابی کند. نتایج پیش بینی شده می تواند نشان دهنده نقش موثر این روش درمانی در بهبود سلامت روان پرستاران باشد و زمینه ساز کاربرد گسترده تر آن در محیط های درمانی به منظور ارتقاء رفاه روانی کارکنان سلامت گردد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت(ISTDP) ، مداخلات روان شناختی ، افکار خودآسیب رسان ، فرسودگی شغلی