کاربرد بازی های آموزشی و یادگیری مبتنی بر بازی در ارتقای انگیزش دانش آموزان ابتدایی

این مقاله مروری به ارائه یک تحلیل جامع و عمیق از کاربرد بازی های آموزشی و یادگیری مبتنی بر بازی به عنوان یک راهبرد قدرتمند برای ارتقای انگیزش در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. این پژوهش، چالش بی انگیزگی دانش آموزان در کلاس های درس سنتی را شناسایی کرده و یادگیری مبتنی بر بازی را که با گرایش طبیعی کودکان به بازی همسو است، به عنوان یک راه حل بسیار موثر معرفی می کند. این مقاله با کاوش در مبانی نظری یادگیری مبتنی بر بازی و اصول بنیادین روانشناسی انگیزش، با تمرکز ویژه بر چگونگی ارضای نیازهای خودمختاری، شایستگی و ارتباط در نظریه خودتعیین گری توسط سازوکارهای بازی، به تبیین موضوع می پردازد. یافته های تلفیق شده از ادبیات پژوهشی نشان می دهد که بازی های آموزشی با فراهم آوردن اهداف روشن، بازخوردهای فوری، چالش های بهینه و روایت های جذاب، به طور چشمگیری به تقویت انگیزه درونی کمک می کنند. این امر به نوبه خود، به پشتکار بیشتر، درگیری عمیق تر و نگرش مثبت تر به یادگیری منجر می شود. ضمن اذعان به چالش هایی مانند انتخاب بازی های باکیفیت و ادغام موثر آن ها در برنامه درسی، نتیجه گیری می شود که یادگیری مبتنی بر بازی یک رویکرد حیاتی و از نظر پداگوژیک استوار برای خلق محیط های یادگیری شاد، جذاب و عمیقا برانگیزاننده ای است که دانش آموزان ابتدایی برای شکوفایی به آن نیاز دارند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر بازی ، بازی های آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، نظریه خودتعیین گری