اثربخشی آموزش بازی درمانی بر مهارت های ارتباطی، کمرویی و احساس تنهایی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر لردگان

هدف اصلی پژوهش اثربخشی آموزش بازی درمانی بر مهارت های ارتباطی، کمرویی و احساس تنهایی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر لردگان می باشد. روش پژوهش از نوع کمی است، روش پژوهش از لحاظ هدف از نوع پژوهش کاربردی و به لحاظ زمان اجرا و منطق اجرا به ترتیب مقطعی و استقرایی است. روش پژوهش از دسته پژوهش های نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش دانش اموزان متوسطه دوم شهر لردگان بودند و در نهایت تعداد ۳۰ نفر از آنها به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری دردسترس که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون (۱۹۹۰) و پرسشنامه کمرویی و پرسشنامه احساس تنهایی بودند. یافته های حاصل از فرضیه های پژوهش حاکی از آن بود که آموزش بازی درمانی بر مهارت های ارتباطی، کمرویی و احساس تنهایی دانش اموزان تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، مهارت های ارتباطی ، کمرویی ، احساس تنهایی