کارآیی هوش مصنوعی در فرآیند آموزش فلسفه و منطق

هوش مصنوعی به عنوان یکی از فناوری های نوآورانه قرن بیست و یکم، با بهره گیری از الگوریتم های پیشرفته و تجزیه و تحلیل داده های حجیم، به سرعت در حال تحول در نظام های آموزشی به ویژه در حوزه علوم انسانی مانند فلسفه و منطق است. این فناوری با فراهم آوردن امکان شخصی سازی فرآیند یادگیری، ارائه بازخوردهای فوری و ایجاد محیط های آموزشی تعاملی، می تواند کاستی های روش های تدریس سنتی را برطرف کند. پژوهش حاضر با مرور نظری و تحلیل مفهومی، به بررسی کاربردهای سامانه های آموزشی هوشمند، سیستم های توصیه گر و ابزارهای تعاملی در بهبود کیفیت تدریس فلسفه و منطق پرداخته و نشان داده است که استفاده از هوش مصنوعی می تواند به عنوان عاملی تحول آفرین، نقش معلم را از یک ارائه دهنده محتوا به یک مشاور و راهنمای آموزشی تغییر دهد. همچنین، این فناوری با توانمندی در تحلیل دقیق روند یادگیری، زمینه ای برای بهبود تعاملات کلاس درس و افزایش توانمندی های تفکر انتقادی و استدلال منطقی دانش آموزان فراهم می آورد. پژوهش حاضر به بررسی چالش های فنی، اقتصادی، اخلاقی و فرهنگی نیز پرداخته و پیشنهاداتی جهت مدیریت این چالش ها و بهره برداری بهینه از هوش مصنوعی در آموزش فلسفه و منطق ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش فلسفه ، آموزش منطق ، شخصی سازی یادگیری ، بازخورد فوری ، سامانه های آموزشی هوشمند.