کاربست هوش مصنوعی در طراحی تکالیف شخصی سازی شده و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تکالیف شخصی سازی شده مبتنی بر هوش مصنوعی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه انجام شده است. با بهره گیری از رویکرد نیمه آزمایشی و روش ترکیبی کمی–کیفی، ۶۰ دانش آموز پایه نهم در دو گروه آزمایش و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت هشت هفته تحت آموزش با تکالیف تطبیقی طراحی شده توسط پلتفرم هوشمند قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل از تکالیف سنتی استفاده نمود. ابزارهای گردآوری داده شامل آزمون استاندارد پیشرفت تحصیلی، پرسش نامه خودتنظیمی تحصیلی، و تحلیل بازخوردهای کیفی دانش آموزان بود. نتایج آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (p < ۰.۰۰۱). همچنین، تحلیل رگرسیون چندمتغیره بیانگر آن بود که تکالیف شخصی سازی شده پیش بینی کننده موثری برای ارتقای خودتنظیمی و کاهش اضطراب تحصیلی محسوب می شوند. یافته های کیفی نیز نشان دادند که دانش آموزان تجربه یادگیری هدفمندتر، تعامل بیشتر با محتوا، و احساس کنترل بالاتری نسبت به فرآیند یادگیری داشتند. این نتایج با چارچوب نظری یادگیری تطبیقی و سیستم های معلم یار هوشمند هم راستا بوده و بر ضرورت بهره گیری مسئولانه از فناوری های هوشمند در آموزش متوسطه تاکید دارند. پژوهش حاضر ضمن تایید اثربخشی مداخلات مبتنی بر AI، به چالش های اخلاقی و زمینه ای همچون تقلب، وابستگی شناختی، و نابرابری دسترسی نیز توجه داشته و پیشنهادهایی برای طراحی منصفانه و انسانی این فناوری ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تکالیف شخصی سازی شده ، یادگیری تطبیقی ، پیشرفت تحصیلی ، خودتنظیمی ، آموزش متوسطه ، سیستم های معلم یار هوشمند ، تحلیل رگرسیون ، ملاحظات اخلاقی ، فناوری آموزشی