چالشهای حقوقی اجرای کشاورزی هوشمند در راستای تحقق امنیت غذایی

امنیت غذایی یکی از مهمترین محورهای توسعه پایدار به ویژه با بهره مندی از ظرفیتهای کشاورزی هوشمند محسوب می شود. بررسی این موضوع به دلیل ماهیت چند بعدی آن از جنبه های مختلف از جمله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و به ویژه، حقوقی، قابل انجام است. با این حال به نظر می رسد یکی از موضوعات مغفول در حوزه تحقق امنیت غذایی از طریق کشاورزی هوشمند عدم توجه به چالش های موجود در حوزه حقوقی است. از این رو این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی ابتدا به اهمیت و نقش کشاورزی هوشمند در امنیت غذایی و توسعه پایدار پرداخته و سپس، به صورت موردی چالش های حقوقی مرتبط با آن را مورد ارزیابی قرار داده است. در این راستا، عواملی نظیر عدم ثبات قوانین و مقررات، ضعف در اجرای سازوکارهای نظارتی، پیش بینی شده در قوانین، موجود و عدم همسویی سیاست ها و چارچوب های قانونی با نیازهای عملی حوزه امنیت غذایی بررسی شده اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که چالش های حقوقی نه تنها بخش مهمی از موانع پیش روی امنیت غذایی در ایران را تشکیل می دهند بلکه در کنار مسائل اقتصادی و مدیریتی تاثیرات قابل توجهی بر ناکارآمدی سیاست های مرتبط با این حوزه دارند. با وجود اهمیت این چالش ها کمتر به آنها در پژوهش های پیشین توجه شده است. این موضوع ضرورت بررسی جدی تر و تدوین سیاست های حقوقی کارآمد در راستای دستیابی به امنیت غذایی پایدار را در ایران آشکار می سازد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، هوشمند ، امنیت غذایی ، چالش های حقوقی ، ثبات قوانین