پروبیوتیک ها و تحولی نوین در بهبود کیفیت و ایمنی موادغذایی

پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها و پست بیوتیک ها ترکیبات زیستی فعالی هستند که نقش مهمی در حفظ سلامت انسان ایفا می کنند. پروبیوتیک ها ترکیباتی غیرقابل هضم هستند که به عنوان منبع تغذیه ای برای میکروب های مفید، عمل کرده و رشد و فعالیت آن ها را تقویت می کنند. در مقابل، پری بیوتیک ها شامل مولکول های تولیدشده توسط پروبیوتیک ها هستند که می توانند اثرات سودمندی بر سلامت داشته باشند. میکروارگانیسم های پاتوژن تهدیدی بالقوه برای صنایع کشاورزی و غذایی به حساب می آیند. آلودگی غذایی می تواند در هر مرحله از زنجیره تولید توسط این میکروارگانیسم ها رخ دهد. روش های رایج برای کنترل این آلودگی ها شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها، مواد ضدعفونی کننده و روش های شیمیایی است. اما این ها محدودیت هایی به دلیل قوانین و مقررات کشورهای مختلف و عوارض جانبی بالا دارند. از این رو، با مطالعات گسترده، توجه به استفاده از محیط زیست منجر به رفع مشکلات مذکور در بسیاری از کشورها شده که مصرف آن ها در غذاها طبق گزارش سازمان جهانی غذا و دارو (FAO/WHO, ۲۰۰۲) بلامانع است. پروبیوتیک ها به صورت زنده وارد بدن شده و با بهبود عملکرد دستگاه گوارش، تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از بیماری های مختلف از جمله اختلالات گوارشی، دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی-عروقی دارند. در دهه های اخیر، استفاده از پروبیوتیک ها در صنایع غذایی به عنوان یک استراتژی نوین برای ارتقای کیفیت و ارزش تغذیه ای محصولات غذایی گسترش یافته است. این میکروارگانیسم ها در فرآورده های لبنی به صورت محصولات تخمیری قرار دارند. همچنین پروبیوتیک ها می توانند خواص ضد میکروبی و ضد اکسایشی را افزایش دهند. امروزه توجه بسیاری به سوی ترکیبات پروبیوتیک ها در صنایع غذایی و دارویی، به ویژه در زمینه های مختلف از جمله نگهداری و بهینه سازی استفاده از این میکروارگانیسم ها در تولید محصولات غذایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیکها ، صنایع غذایی ، میکروارگانیسم های زنده ، فناوریهای نوین ، بهبود کیفیت غذایی