بررسی اثر تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی بر محتوای کلروفیل برگ و عملکرد برنج

به منظور بررسی اثر کود نیتروژن در همراهی با کود زیستی بر محتوای کلروفیل برگ و عملکرد، برنج آزمایشی در قالب کرتهای دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور طی سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ انجام شد. کرتهای اصلی شامل سطوح مختلف نیتروژن در چهار سطح شاهد ۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار. کرتهای فرعی شامل دو رقم هاشمی و کیان و کرتهای فرعی فرعی کود زیستی ازتوباکتر + آزوسپیریلیوم در سه سطح شاهد تلقیح بذر و تلقیح ریشه نشاء بود. نتایج نشان داد اثر ساده کود نیتروژنی و کود زیستی بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود. برهمکنش کود نیتروژنی رقم به جز محتوای کلروفیل (عدد) کلروفیل (متر بر سایر صفات معنی دار بود. برهمکنش کود نیتروژن کود زیستی بر روی تمام صفات معنی دار شد. برهمکنش رقم کود زیستی بر صفات طول برگ پرچم، تعداد دانه پوک در خوشه، محتوای کلروفیل، عملکرد کاه خشک و عملکرد دانه معنی دار بود. برهمکنش کود نیتروژن رقم کود زیستی بر صفات محتوای کلروفیل و تعداد دانه پوک در خوشه و عملکرد دانه اثر معنی داری از خود نشان دادند. نتایج نشان داد رقم کیان بیشترین تعداد دانه پر در خوشه با میانگین ۱۰۴/۸۹ که با مقدار مصرف ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیشترین عملکرد کاه در رقم هاشمی (۴۵۲۵/۱ کیلوگرم در هکتار) و بیشترین عملکرد دانه (۵۰۲۰ کیلوگرم در هکتار) با کاربرد ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن در تلفیق با تلقیح ریشه با کود زیستی بدست آمد. در مجموع، جهت دستیابی به بیشترین عملکرد در گیاه برنج و کاهش آلودگیهای زیست محیطی، استفاده تلفیقی از کودهای شیمیایی همراه با کودهای زیستی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

برنج ، نیتروژن ، کود زیستی ، کلروفیل ، عملکرد