آموزش هیجانی - اجتماعی (SEL) چرا باید در همه کلاسها باشد؟

در سالهای اخیر آموزش صرفا دانشی جای خود را به رویکردهای جامع تری داده که جنبههای هیجانی و اجتماعی را نیز در بر میگیرد. آموزش هیجانی اجتماعی (SEL) یکی از مفاهیم کلیدی در این تحول است که بر رشد پنج مولفه اصلی در دانش آموزان تمرکز دارد: خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی، مهارتهای ارتباطی و تصمیم گیری مسئولانه. هدف این پژوهش بررسی ضرورت گنجاندن SEL در تمامی کلاسهای درسی بدون توجه به موضوع یا پایه تحصیلی و تحلیل تاثیرات آن بر بهزیستی روانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. این مطالعه با رویکرد توصیفی-تحلیلی انجام شده و از دادههای مطالعات داخلی و بینالمللی بهره گرفته است. تحلیل محتوا برای بررسی مدلهای موفق پیاده سازی SEL در مدارس به کار رفته است. یافتهها نشان میدهد که SEL منجر به کاهش رفتارهای پرخطر، تعارضهای کلاسی و استرس شده و در عین حال مهارتهای اجتماعی، انگیزه یادگیری و انسجام گروهی را تقویت می کند. همچنین مدارسی که SEL را به طور نظام مند اجرا کرده اند، محیطی امن تر، مشارکت بیشتر خانواده ها و کاهش نرخ ترک تحصیل را تجربه کرده اند. در نهایت پژوهش بر ضرورت گنجاندن SEL در دل برنامه های آموزشی به عنوان رویکردی یکپارچه تاکید دارد؛ نه به عنوان درسی جداگانه بلکه در چارچوب طراحی تجربه یادگیری تحقق این هدف مستلزم آموزش حرفه ای معلمان و حمایتهای ساختاری است.

کلیدواژه ها:

آموزش هیجانی اجتماعی (SEL) ، مهارتهای زندگی ، خودآگاهی ، آگاهی اجتماعی ، محیط ، یادگیری ، توسعه فردی ، رفتار مثبت