بررسی تاثیر سبکهای یادگیری مختلف بر پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموزان

کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشگاه تهران پردیس ابوریحان ایران دکتری کشاورزی - زراعت، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبکهای یادگیری بر پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموز انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند برای جمع آوری دادهها از دو پرسشنامه استاندارد استفاده شد پرسشنامه سبکهای یادگیری کلب و پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (۲۰۱۳) دادههای پیشرفت تحصیلی نیز از معدل نیمسال اول دانش آموزان استخراج شد. نتایج نشان داد سبک یادگیری جنبشی حرکتی با میانگین نمره ۲/۱۶ بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی داشت، در حالی که سبک خواندن نوشتن با میانگین ۱/۱۴ کمترین تاثیر را نشان داد. در زمینه درگیری تحصیلی، سبک دیداری با ضریب همبستگی ۳۲ قوی ترین رابطه را داشت. تحلیل رگرسیون نشان داد ترکیب سبکهای یادگیری ۲۰ درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می.کند. یافته ها بر ضرورت به کارگیری روشهای تدریس ترکیبی متناسب با سبکهای یادگیری مختلف تاکید دارد پیشنهاد میشود معلمان در کارگاههای آموزشی سبکهای یادگیری شرکت کنند و مدارس محیطهای یادگیری انعطاف پذیرتری ایجاد نمایند این پژوهش میتواند مبنای علمی برای طراحی برنامههای آموزشی شخصی سازی شده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

سبکهای یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، درگیری تحصیلی