تاثیر تعاملات اجتماعی در کلاس درس بر یادگیری عمیق و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

یادگیری عمیق و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از موضوعات اساسی در نظام آموزشی محسوب می شوند که تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارند. یکی از مهمترین این عوامل، تعاملات اجتماعی در کلاس درس است که می تواند به عنوان محرکی برای تفکر انتقادی، درک عمیق مفاهیم درسی و افزایش انگیزه تحصیلی عمل کند. این پژوهش به بررسی تاثیر تعاملات اجتماعی در محیط آموزشی بر یادگیری عمیق و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته و نقش تعاملات موثر در فرایند یادگیری را مورد تحلیل قرار داده است. در چارچوب نظری پژوهش، از نظریه های یادگیری اجتماعی، سازنده گرایی، یادگیری مشارکتی، پردازش شناختی و انگیزش خودتعیینی بهره گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که تعاملات مثبت میان معلم و دانش آموز، دانش آموزان با یکدیگر و فعالیت های گروهی، تاثیر مستقیمی بر بهبود درک مطالب، افزایش انگیزه و کاهش اضطراب تحصیلی دارند. همچنین این تعاملات نقش مهمی در تقویت مهارت های ارتباطی، افزایش اعتماد به نفس و بهبود عملکرد تحصیلی ایفا می کنند. با این حال چالش هایی همچون محدودیت های زمانی، تفاوت در سطح مهارت های اجتماعی و عدم تمایل برخی دانش آموزان به مشارکت فعال، موانعی در مسیر تحقق تعاملات موثر در کلاس درس هستند. به منظور رفع این چالش ها پیشنهاد می شود که معلمان از روش های تدریس تعاملی استفاده کنند، مدیران مدارس محیط های آموزشی را برای یادگیری مشارکتی تجهیز نمایند و سیاست گذاران آموزشی در تدوین برنامه های درسی بر تقویت مهارت های اجتماعی و تعاملات بین فردی تاکید داشته باشند. این پژوهش نشان می دهد که تعاملات اجتماعی عاملی کلیدی در ارتقای کیفیت یادگیری و بهبود نتایج تحصیلی دانش آموزان است و باید به عنوان یک رویکرد اساسی در فرآیندهای آموزشی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، یادگیری عمیق ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مشارکتی ، محیط آموزشی