بررسی تاثیرگذاری ابعاد خودپنداره بر شخصیت دانش آموزان ابتدایی زهک

محقق هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیرگذاری ابعاد خود پنداره بر شخصیت دانش آموزان ابتدایی زهک که به صورت توصیفی-همبستگی در خرداد ۱۴۰۴ انجام شد. در این پژوهش از پرسشنامه ساخته ی ۳ سوالی ۴ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۲۴ و جامعه ی اماری کلیه دانش آموزان ابتدایی زهک به تعداد ۶۶۵ دانش آموز انتخاب ۱۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه ی آماری به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند. خود پنداره طی تجربیات شخص سازمان می یابد و در واقع مجموعه استنباط هایی است که یک شخص براساس تجربیات خویش درباره خود می کند. متاسفانه بعضی از افراد توانایی های خود را نادیده می گیرند و حسرت داشتن توانایی های دیگری را می خورند. این افراد به جای این که در صدد کشف استعدادها و توانایی هایشان باشند، کارهای دیگران را تقلید کرده و مانند آنها سعی و عمل می کنند و وقتی هم نتوانستند، خیلی زود ناامید شده و به خدا بد گمان می شوند. براساس استنباط انجام شده می توان نتیجه گرفت که خودپنداره می تواند اثرگذاری مثبتی بر رشد شخصیت دانش آموزان ابتدایی زهک داشته باشد و خودپنداره اجتماعی، تحصیلی، مثبت بر شخصیت دانش آموزان ابتدایی زهک موثر است. پیشنهاد شود در پژوهش های اتی پیرامون تاثیر خودپنداره مثبت بر پیشرفت تحصیلی مقالاتی نوشت.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، ابعاد خودپنداره ، مدارس ، ابتدایی زهک